________________ 104 મિથ્યાત્વ એટલે મિથ્યાત્વ = હલાહલ વિષ બેઠો હોય, પરંતુ તેને સાચું જાણવા મળે, ત્યારે તે ખોટું છોડી દે કે પકડી રાખે? (6) સમકિતિને ભૂલથી ખોટું પકડાયું હોય, તેનો કદાગ્રહ હોય કે નહીં? શાસ્ત્રોમાં તો સ્પષ્ટ કહ્યું છે કે, સમકિતિ પરીક્ષા કર્યા વિના કશું સ્વીકારે નહીં અને સ્વયં સત્ય સમજવાની શક્તિ ન હોય તો જ્ઞાનીને પૂછીને કાર્ય કરે. પણ સ્વતંત્રમતિથી કશું જ ન વિચારે. | (vi) લેખકશ્રીએ તો અનાભોગ + ગુરુનિયોગથી પ્રવર્તમાન વિપરીત શ્રદ્ધાને, શાસ્ત્રાધારે દૂર કરાવી આપીને, સાચી શ્રદ્ધા પેદા કરાવી આપવાની જરૂર હતી. લોકોને ગુંચવાડામાં નાંખવાની જરૂર નહોતી. (vi) “કદાગ્રહ’નો મુદ્દો ઉપસ્થિત થયો છે, ત્યારે પણ લેખકશ્રીએ આડીઅવળી જ વાતો કરી છે, તે સ્પષ્ટ જોઈ શકાય છે. અહીં એક જગ્યાએ વાંચેલી વાત યાદ આવી જાય છે... “મસ્જિદમાં બેસીને શ્રીરામ-જયરામ' ન બોલી શકાય. ત્યાં તો “અલ્લાહ હો અકબર' જ બોલવું પડે.” - એવી જ સ્થિતિ લેખકશ્રીની થઈ છે. બાકી લેખકશ્રી વિદ્વાન છે. શાસ્ત્રપાઠો અને સુવિહિત પરંપરાને ચકાસી શકે છે અને સાચું બતાવી શકે છે. પણ તેવું કેમ ન કર્યું? તે જ્ઞાની જાણે. (vi) બીજી જે શાસ્ત્રના નામે વાતો કરી છે, તે માત્રને માત્ર સત્યને છૂપાવવાનો પ્રયત્ન માત્ર છે. | (ix) છેલ્લે એમણે જે સદ્ભાવના ભાવી છે કે, “મારે તો સર્વને મોક્ષમાર્ગ ઉપર આગળ વધારવા છે' - આ સદ્ભાવના સાચો મોક્ષમાર્ગ બતાવવાથી જ સાર્થક બની શકે તેમ છે. ભળતી જ વાતો કરવાથી નહીં. સંઘની રક્ષા સત્યથી જ થશે. અસત્યથી નહીં. પ્રભુ પણ અંતિમ દેશનામાં બધું સ્પષ્ટ કરીને ગયા છે.
