________________ 96 મિથ્યાત્વ એટલે મિથ્યાત્વ = હલાહલ વિષ | (i) તેવા સંયોગોમાં ચારિત્રાચારની સ્કૂલનાથી (પ્રાયશ્ચિત્ત ન લેતો) ચારિત્રનો ભંગ થાય. પરંતુ મિથ્યાત્વ દોષ ન લાગે. (i) છતાં પણ મિથ્યાત્વ દોષ બતાવ્યો છે. એ દર્શાવે છે કે, જે સાધુ અનાદરભાવ-નિરપેક્ષભાવ-ઉત્સુત્રપરિણામથી સમિતિ-ગુપ્તિનું પાલન ન કરે, તેને મિથ્યાત્વ દોષ લાગે છે અને એ લાગે એટલે બાકીના તો લાગવાના જ છે. (C) લેખકશ્રીનો કહેવાનો ઇરાદો એવો છે કે, “જેમ સમિતિગુપ્તિના પાલનની અલનામાં મિથ્યાત્વાદિ દોષ લાગે, તેમ તિથિની ખોટી આરાધનાદિમાં મિથ્યાત્વાદિ દોષ લાગે છે. પરંતુ બંને સ્થળે નિશ્ચયનયના આધારે એ દોષો લાગે છે. પરંતુ એટલા માત્રથી છટું ગુણસ્થાનક (સાધુપણું) ચાલી જતું નથી. જેમ સમિતિના પાલનમાં ગરબડ કરવાથી વ્યવહારનયથી સાધુપણું જતું નથી, તેમ તિથિની ખોટી આરાધના કરવામાં પણ વ્યવહારથી સાધુપણું જતું નથી. આ રહ્યા એમના શબ્દો - એ તમને ખ્યાલ આવી જ જાય કે શાસ્ત્રમાં જે દર્શાવ્યું છે કે તિથિની સાચી આરાધના ન કરનારો મિથ્યાત્વી !" એ નિશ્ચયનયથી મિથ્યાત્વી છે અને એટલા માત્રથી એ ખરેખરો પહેલા ગુણઠાણા વાળો ન બને. એ હોય તો છટ્ટે જ! અને માટે જ એ તિથિની આરાધનાની ભૂલ માત્રથી અવંદનીય પણ ન બને.” અહીં લેખકશ્રીએ ઘણી ભેળસેળ કરી છે. સૌથી પ્રથમ તો તિથિની આરાધના એટલે શું? એ વિચારવું પડે. (i) તિથિની આરાધનાથી સાંવત્સરિક પ્રતિક્રમણની આરાધના ગ્રહણ કરવાની છે કે સાંવત્સરિક પ્રતિક્રમણાદિ આરાધના કરવાનો દિવસ નક્કી કરવો, એ ગ્રહણ કરવાનું છે? (i) સાંવત્સરિક પ્રતિક્રમણ તો કરવાનું જ છે. પરંતુ તે કયા દિવસે
