________________ 90 મિથ્યાત્વ એટલે મિથ્યાત્વ = હલાહલ વિષ (7) અગત્યનો ખુલાસો : (નોંધઃ આગળની વિચારણા કરતાં પૂર્વે અગત્યનો ખુલાસો કરી લઈએ.) - પ્રથમ ગુણસ્થાનકે અપુનબંધક અવસ્થાએ મંદ મિથ્યાત્વની અવસ્થા હોય છે. આ અવસ્થામાં યોગની પ્રથમ ચાર દૃષ્ટિ પ્રાપ્ત થાય છે. (તે પૂર્વે ગાઢ મિથ્યાત્વ હોય છે અને જીવ ઓઘદૃષ્ટિમાં હોય છે.) - ગ્રંથીનો ભેદ અને મિથ્યાત્વનો નાશ થતાં સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિ થાય છે, ત્યારે સાધક ચોથા (સમ્યગ્દર્શન) ગુણસ્થાનકે પહોચે છે. અહીં એને મિથ્યાત્વ અને અનંતાનુબંધી કષાયોનો ઉદય હોતો નથી. - અપ્રત્યાખ્યાનીય કષાયનો ક્ષયોપશમ થતાં સાધક દેશવિરતિને પામે છે અર્થાત્ પાંચમા ગુણસ્થાનકને પામે છે, અહીં અલ્પાંશે પાપની નિવૃત્તિ કરવા સફળ બને છે. - અનંતાનુબંધી-અપ્રત્યાખ્યાનીય-પ્રત્યાખ્યાનીય-આ 12 કષાયનો ક્ષયોપશમ થતાં સાધક સર્વવિરતિને પામે છે અર્થાતુ છઠ્ઠા ગુણસ્થાનકને પામે છે. સર્વવિરતિ” અવસ્થાના બે તબક્કા છે. એક પ્રમત્ત સર્વવિરતિ અને બીજો અપ્રમત્ત સર્વવિરતિ. એમાં પ્રમત્ત સર્વવિરતિ એ છઠું અને ‘અપ્રમત્ત સર્વવિરતિ” એ સાતમું ગુણસ્થાનક છે. - જ્ઞાનસાર ગ્રંથમાં પ્રમત્ત સર્વવિરતિને ભેદરત્નત્રયી અને અપ્રમત્ત સર્વવિરતિને અભેદરત્નત્રયી તરીકે ઓળખાવેલ છે. એ બંને અવસ્થામાં મુનિની સાધના કયા પ્રકારની હોય તે આગળ જોઈશું. - અપ્રમત્ત સર્વવિરતિ = અભેદ રત્નત્રયી = સાતમા ગુણસ્થાનકે નિશ્ચયનય સમ્યક્ત્વ સ્વીકારે છે અર્થાત્ નિશ્ચયનય અભેદરત્નત્રયી = ભાવચારિત્રને જ સમ્યગ્દર્શન તરીકે સ્વીકારે છે.
