________________ 84 મિથ્યાત્વ એટલે મિથ્યાત્વ = હલાહલ વિષ ગયેલા છે. તે દસ્તાવેજો હાલ પણ મોજૂદ છે અને બીજી અનેક પુસ્તિકાઓ પણ પ્રકાશિત થઈ જ ગયેલી છે. અમારી પૂર્વ પ્રકાશિત તિથિ અંગે સત્ય અને કુતર્કોની સમાલોચના” પુસ્તકમાં પણ અર્થસહિત શાસ્ત્રપાઠો, સાચા જીતવ્યવહારનું સ્વરૂપ, મહાપુરુષોના અભિપ્રાયો અને લવાદીચર્ચાનો સાર આપવામાં આવેલ છે તથા “વર્તમાન તિથિ પ્રશ્ન સામાચારી છે કે સિદ્ધાંત છે?” - આ પુસ્તકમાં પણ તિથિદિનના નિર્ણય અંગેની વિચારણા કરવામાં આવી છે. - અહીં ઉલ્લેખનીય છે કે - (1) સત્ય એક તરફ જ હોય, બે તરફ ન હોય. જ્યાં સ્પષ્ટ શાસ્ત્રપાઠી મળતા હોય, ત્યાં “માન્યતા ભેદ છે તેથી તત્ત્વ કેવલી જાણે” એમ કહીને વાતને ગુંચવાડે ન ચઢાવાય. પરંતુ શાસ્ત્ર જે કહેતું હોય તે જ કહેવાય. - અહીં ઉલ્લેખનીય છે કે - કોઈ એમ કહે કે, “માન્યતાભેદ છે, તેથી તત્ત્વ કેવળી જાણે” - તો આવું કહેનારને મિથ્યાત્વ લાગે છે. કારણ કે, સત્ય જાણવાના સાધનો ઉપલબ્ધ હોય - સુલભ હોય, ત્યારે કઈ માન્યતા સાચી છે અને કઈ માન્યતા ખોટી છે, તે જાણવાનો અવશ્ય પુરુષાર્થ કરવો જ જોઈએ તથા પરીક્ષા વિના કોઈપણ માન્યતાને ગ્રહણ કરવી એ કોઈપણ રીતે યોગ્ય નથી. પૂ.મહોપાધ્યાયશ્રીજીએ પણ આવું કહે તેને શ્રાવકને લખેલા પત્રમાં મિથ્યાત્વી જણાવેલ છે. પ્રકરણ-૫માં જણાવ્યા મુજબ વિધિનો રાગ-વિધિની સ્થાપના અને અવિધિનો નિષેધ જ પ્રવચનભક્તિ છે - સમ્યક્તશુદ્ધિનો માર્ગ છે. જવાબદારીના સ્થાને બેક્યા પછી વિધિની પ્રરૂપણા અને અવિધિનો નિષેધ કરવામાં ન આવે તો મિથ્યાત્વનો દોષ લાગે જ છે. (2) તત્ત્વનો નિર્ણય કરવા માટે ચાલતી ચર્ચામાં મધ્યસ્થતા રાખવાની છે. બંને પક્ષને સાંભળતી વખતે મધ્યસ્થતા રાખવાની છે.
