________________ 40 મિથ્યાત્વ એટલે મિથ્યાત્વ = હલાહલ વિષ મોક્ષમાર્ગરૂપ સંવિગ્નપાક્ષિકપણામાં ટકી જાય છે અને જો કર્મદોષથી અશુદ્ધ પ્રરૂપણા કરે તો મોક્ષમાર્ગની બહાર ફેંકાઈ જાય છે તથા પોતે કર્મયોગે મુનિચર્યામાં શિથિલ હોવા છતાં પણ વિશુદ્ધ ચરણસિત્તરી-કરણ સિત્તરીની પ્રશંસા અને પ્રરૂપણા કરતો હોય તો (પોતાના) કર્મોને શિથિલ કરે છે અને સુલભબોધિ થાય છે. (12) સંબોધ સપ્તતિ ગ્રંથકારશ્રી ફરમાવે છે કે - કષ્ટકારી અનુષ્ઠાનોનું સેવન કરનારા, ઇન્દ્રિયોનું દમન કરનારા, વિપુલ ધનનો (દાનમાર્ગે) ત્યાગ કરનારા જીવો પણ જો (મિથ્યાત્વ નામના દોષને વશ બનીને) ઉત્સુત્ર પ્રવૃત્તિ-પ્રરૂપણા કરે છે, તો તે સંસારમાં ડૂબે છે. (13) સંબોધ સપ્તતિમાં કહ્યું છે કે - સ્ફટ (સ્પષ્ટ), પ્રગટ અને યથાવસ્થિત કથન ન કરનારો જીવ બોધિનો નાશ કરે છે. જેમ કે, પ્રભુ મહાવીરનો આત્મા-મરીચિ. તથા ઉસૂત્ર ભાષણ કરનારાઓના બોધિનો નાશ થાય છે અને અનંત સંસાર થાય છે. તેથી પ્રાણાતે પણ ઉત્સુત્ર બોલવું નહીં. ઉસૂત્ર બોલનારા સાવઘાચાર્યનો અનંતસંસાર થયો છે. (14) યોગવિંશિકાની ટીકામાં કહ્યું છે કે - એક પણ વ્યક્તિ જે શાસ્ત્રમતિ મુજબ વર્તે છે તે જ મહાજન છે. (15) જે સંવિગ્ન પુરુષોએ આચરેલી હોય, શ્રુતવાકયથી (શાસ્ત્રવચનોથી) અબાધિત હોય અને પરંપરાથી વિશુદ્ધિવાળો વ્યવહાર હોય, તે જીતવ્યવહાર કહેવાય છે. શાસ્ત્રવચનોનું અવલંબન લીધા વિના જે અસંવિગ્નોનું આચરણ છે, તે જીતવ્યવહાર નથી, પરંતુ અંધસંતતિ છે. - શાસ્ત્રકાર મહર્ષિઓના અમૃતવચનો આપણને ઘણી પ્રેરણા આપે છે - ભયસ્થાનો બતાવે છે. એને ઝીલીને આપણે ભયસ્થાનોથી બચીએ અને મોક્ષમાર્ગના સાચા આરાધક બનીએ એજ શુભાભિલાષા. = 4 = x =
