________________
શ્રી જન સત્ય પ્રકાશ-વિશેષાંક
[વર્ષ ૬ તે વખતે સૌમેં ત્યાં સુધર્મા સભામાં કામદેવના ધર્મશ્રદ્ધાદિ ગુણોની પ્રશંસા કરી. તે પર શ્રદ્ધા નહિ રાખનાર કોઈ દેવ તેની પરીક્ષા કરવા આવ્યો. તે દેવ દેવતા, શક્તિથી (વકિલબ્ધિથી) ઘણું ભયંકર રૂપે નિકુવીને કામદેવ, જે તુ ધર્મને છેડી નહિ દે તે આ તરવારના ઘા કરીને તારૂ છ ત અને હરી લઇશ જેથી તું ધ્યાનથી ઘર પીઢ ભેરવીશ,” આ પ્રમાણે તેણે વા-વાર કહ્યું તે પણ કમદેવ લગારે ડયો નહિ. કે ધર્મશ્રદ્ધાથી ચલાયમાન પશુ થયા નહિ. તારે તેણે ધિથી લાલ બની કામદેવને તરવારના ઝાટકા માર્યા. તે પણ તે ચલાયમાન થયા નહિ. ત્યારબાદ તેણે એક હાથીનું રૂપ વિકુવ્યું, અને કામદેવને કહ્યું કે-“હે દાંભિક, હું તને સુંઢમાં ભાવીને અદ્ધર આ શમાં ઉછાળીશ, અને જ્યારે તું પાછો નીચે પડીશ ત્યારે પગ નીચે દબાવને તને કચરી નાંખીશ.' એમ કહીને ધણી એ કદથના કરી તે પણ શ્રેષ્ઠી લગાર પણ ચલાયમાન થયા નહિ. ત્યારબાદ તે દેવે ભયંકર સપનું ૨૫ કરીને કામદેવને ધમકી આપી. “ એ વીરધુના ધર્મને તું છોડી દે અને મને નમસ્કાર કર, નહિ તે હું તને ઘણાં તીવ્ર ઠંસુ. મારીને હેરાન કરીશ, જેથી તું રોકાઈ રીબાઈને મરણ પામ શ.” તોએ શેઠ ચલાયમાન થયા નહિ, ત્યારે તે સર્વે તેમના શરીરને ત્રણ ભરડા દઈને ગળે આકરા ડંખ માર્યા. આ વેદના પણ શેઠે આનંદ પૂર્વક સહન કરી અને તમારે પણ ડગ્યા નહિ. તેથી તે દેવ થાક અને છેવટે નમસ્કાર કરીને બેઃ “હે ધર્મગ્રીર, તમને ધન્ય છે. તમારી અડગ શ્રદ્ધાને મે બરોબર તપાસી છે. આથી હું પણું પ્રભુ મહાવીરના ધર્મમાં અડગ શ્રદ્ધાળુ બન્યો છું. મારા ધર્મગુરૂ તમે જ છે. સુખડના ઝાડની જેમ પરોપ સહન કરીને તમે મને સમ્યગ્દર્શન રૂપી અપૂર્વ સુગધ આપી તેથી હું તમારો ઉપકાર માનું છું. મારા કરેલા ગુના માફ કરજો.’ એમ કહીને ત્રણ પ્રદક્ષિણા દઇને તેના ઉપકારને યાદ કરતા તે દેવ સ્વસ્થાને ગયે.
ત્યારબાદ કામદેવ કાઉસ્સગ્ગ પારીને પ્રભુ મહાવીરને વંદન કરવા ગયા, તે વખતે પ્રભુદેવે બારે પર્ષદાની સમક્ષ કામદેવને પૂછ્યું: “હે મહાનુભાવ, તેં આજ રાતે મહા ભયંકર ત્રણ પરીષહો હૈયે રાખીને સહન કર્યા, અને ધર્મધ્યાનમાં સ્થિરતા રાખી મેર પર્વતની જેમ અડગપણે વ્રત જાળવ્યાં, એ વાત સાચી છે?” કામદેવે કહ્યું. “પ્રભે, આપે કહ્યું તેમજ છે.' પછી પ્રભુએ આ બીના ગૌતમાદિ મુનીશ્ચરોને જણાવીને સંયમમાં સ્વીર કર્યા. ત્યાં રહેલા સર્વ લોકોએ પણ કામદેવની ઘણી પ્રશંસા કરી પ્રભુની ભવ્ય દેશના સાંભળીને કામદેવ શ્રાવક પિતાને ઘેર ગયા. તેમણે આનંદ શ્રાવકની માફક અગિયાર પ્રતિમાઓ વહન કરીને, વિશ વર્ષ સુધી શ્રાવક ધર્મની આરાધના કરી. અને અંતે એક મહિનાની સલેખના આદરીને સમાધિમરણ પામી સૌધર્મ દેવ કના અરૂણાભ નામના વિમાનને વિષે તે દેવપણે ઉન્ન થયા. ત્યાં ચાર પપમના આયુષ્યનું સુખ ભોગવીને મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં ઉત્તમ શ્રાવક કુલમાં જન્મ પામી ચારિત્રની આરાધના કરી સિદ્ધિપદ પામશે. ૩ શ્રી શુકલની પિતા.
વારાણુસી નગરીમાં ચુલ્લની પિતા નામે એક ગૃહસ્થ રહેતા હતા. તેમને ય મ (મા નામની સ્ત્રી હતી. તે વીસ કરોડ દ્રવ્ય (સેના હેર )ના સ્વામી હતા. તેમાંનું ૮ ક.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
