________________
दान ऊपर-रत्नचूडकुमारनी कथा चारे वणिकोनो आसन तथा मान वगेरेथी घणो सत्कार कर्यो, ते पछी धूर्त बुद्धिना भंडार रूप एवा ते चारे वणिको मधुर आलापथी आ प्रमाणे बोल्या, "हे कुमारेन्द्र, तमे क्यांथी आव्या? तमारा पिता कोण छे अने तेमनुं नाम शुं छे? ते कहो अमोने ते जाणवानी घणी उत्कंठा छे. तमारा दर्शनथी अमारा चित्तमां अचिंतित स्नेह उत्पन्न थयो छे. तेनुं कांई कल्याणना स्थानरूप कारण होवू जोईए." कुमार रत्नचूडे ते सर्वना नाम मित्रनी मारफत स्फुट रीते कहेवडाव्यां. कारण के विवेकीपुरुषे पोतानुं नाम जाते न कहेवू जोईए. तेने माटे कयुं छे के, "पोता नाम, गुरु (वडिल)नुं नाम, स्त्री नाम अने कृपण, नाम लेवाथी द्रव्य अने आयुष्यनो क्षय थाय छे." ते महानुभाव कुमारनी सर्व वार्ता सांभळी ते चारे वणिको बोल्या-"अमारा हृदयमां तमारे माटे स्नेह उत्पन्न थयो छे. ते युक्त छे, कारण के तमे अमारा 'स्वजन छो. तमे लघुवयना छो, तेथी हमणां तमो ओळखता नथी, तो पण हाल जे तमे अहीं आव्या ते बहु सारं थयु. हे कुमारेन्द्र, उठो, आपणे घेर जईए. तमारा जेवा स्वजनो पूर्वना भाग्यथी ज प्राप्त थाय छे." आ प्रमाणे विश्वास पमाडी तेओ रत्नचूडने एक घरमां लई गया अने त्यां स्नान, भोजन तथा मान वगेरेथी तेनुं गौरव कयु. भोजन कराव्या पछी ते धुरंधर धुताराओए कुमारने कडं, "हे कुमार, तमारुं शरीर घणुं कोमळ छे अने आ वेपारनो व्यवसाय कठोर शरीरथी साधी शकाय तेवो छे, ए व्यवसायने लईने समय प्रमाणे भोजन तथा शयन पण नही थाय? आवो व्यवसाय करतां तमारा देहनी स्वस्थता रहेशे नहि. जो तमारी तबीयत बगडे तो पछी रत्नाकरशेठने अमो शो उत्तर आपीए? हवे तमारा वहाणमां जे काई होय, ते बधुं अमोने सौंपी द्यो. अमो इच्छित वस्तुओथी ते तमारुं वहाण पूर्ण करी दईशं. आ प्रमाणे सांभळी
कुमारे कडं के, वहाणमां जेटलं होय ते बधुं लई जाओ. पछी ते चारे वणिको हर्षथी तेनुं सर्वस्व लई गया. ते ग्रहण करीने सर्व पोतपोताने ठेकाणे चाल्या गया. आ वखते तेमनुं सौजन्य क्यां गयुं, ते कांई जाणवामां आव्युं नहिं.
___बीजे दिवसे कुमार रत्नचूड ते नगरना राजाने मळवा चाल्यो, तेवे वखते कोई पादुका करनार पुरुषे आवी बे पादुका तेने भेट करी, कुमारे ते कारीगरने कयु के, "आ बंने पादुकानी कीमत शुं छे? ते कहो." त्यारे तेणे कडं के, "तमने खुशी करवा माटे में आ पादुका तमने भेट करी छे." कुमार बोल्यो, "जो एम होय तो हुँ तने खुशी करीश." एम कही कुमार आगळ चाल्यो, जेवामां 1. सगा. श्री विमलनाथ चरित्र - प्रथम सर्ग
51
