________________
नवमा व्रत उपर वानरनी कथा
वानरनी कथा साधुओ माटे सामायिक व्रत सदाकाळना माटे अने श्रावको माटे बे प्रकारथी त्रण प्रकारथी बे घडी पर्यंत माटे कहेल छे. आ सामायिक व्रतनी शुद्धताथी परिपालना करनार मानव शिव सुखने पामे छे. तो लाख सुवर्णना दाननी आनी सामे शुं किंमत? समता युक्त सामायिक व्रतनी परिपालना तिर्यंचयोनिनो जीव पण देवत्त्वने प्राप्त करे छे. जेम वानर देवलोकमां गयो.
शक्तिमती नगरीमा पूर्वे एक सिद्ध नामनो औषधीनो ज्ञाता वैधराज हतो ते लोभी थईने मुनियोंने छोडीने मानवोने ठगतो हतो. आर्तध्यानथी मरीने अंते ते वानरना रूपमा जनम्यो. मानवोथी रहित वनमा वानरियोंना युथना नाथना रूपमा पराक्रमी वानर थयो. एक वखत सार्थथी चूकीने साधुओ ते अरण्यमां आव्या. तेमां एक साधु भगवंतना पगमां दुःसह एवो कांटो पेसी गयो. ते मुनिए पुण्यशाळी तपोधन एवा साधुओने कह्यु के माराथी चाली शकाय एम नथी तमे आगळ चालो. ते सर्वे तेनी पासे क्षमापना करीने गया. ते वेदनाथी पीडित त्यां रह्यो. ते समये वानरयुथ त्यां आव्यु. साधुने जोईने क्रोधित थईने योद्धानी जेम तेनी सामे मारवा माटे ते वानरो दोड्या. तेटलामां ते वानरोनो अधिपति वानर त्यां आव्यो. मुनिना दर्शनथी तेने जाति स्मरण ज्ञान थयु. ते पछी तेणे मुनिघात करवा उद्यत थयेला ते वानरोने रोक्या. यतिने प्रणाम करीने विशल्य औषधीना प्रयोग वडे तेमने निशल्य कर्या अने व्रणरोहिणी औषधी वडे निव्रण कर्या. ते पछी ते वानरनी आंखो आंसुथी भरेली जोईने मुनिए कह्यु उपकार करीने पण तुं दुःखी केम छे? ते पछी ते वानरे पोताना पूर्वभवनुं वर्णन संक्षेपमां भूमि उपर अक्षरो लखीने बताव्यु. स्वस्थ थयेला मुनि भगवंते पण तेने प्रतिबोध आप्यो. आर्त्तरौद्रध्यान न करवू. शुभध्यानथी विवर्जीत एवा ते आर्तध्यानना कारणे पूर्वनो मनुष्यभव हारीने तिर्यंचपणुं प्राप्त कयुं छे. रौद्रध्यानथी नरकनी प्राप्ति थाय छे. आ खराब ध्यानने छोडीने कल्याणकारी सामायिक व्रतने ग्रहण कर. जेथी स्वर्ग अपवर्गनी प्राप्ति थाय. तेणे पण मुनि भगवंतनुं वचन सांभळी ते सद्बुद्धि वानरे ते मुनिना पासे भाव सामायिकनो अभिग्रह धारण कर्यो. पछी ते साधु संमेत शिखर पर्वत उपर जईने पोताना गुरुने मन्या. ते वानरे अन्यदा पर्वत उपर सामायिक आदर्यु. भाविभावना योगे त्यां कोई एक सिंह आवी चड्यो. त्यां ते वानर आर्त तथा रौद्रध्याननो परिहार करीने स्थिर रहेलो तेने ते सिंहे भक्षण करी लीधो; ते मृत्यु पामी जिनशासननुं सान्निध्य करनारो महर्द्धिक अने धार्मिक व्यंतर
श्री विमलनाथ चरित्र - पंचम सर्ग
320
