________________
- दसमा व्रत उपर काकजंघनी कथा आवतां राजाए प्रथम देवने नमीने मुनिने अने पछी गुरुने वंदना करी, ते वखते सूरि पोते आ प्रमाणे बोल्या, "राजन्! तें विपरीत वंदना केम करी? पहेला ते देवने, पछी साधुने अने पछी मने वंदना करी ए तारा कर्मथी तुं निंदाय छे." राजाए गुरुने का, "स्वामी! हुं पूर्वभवे वानर हतो, त्यारे आ देवताए मने सामायिक व्रत उच्चराव्युं हतुं, ते पुण्यथी हुँ अल्प आयुष्यवाळो व्यंतर थयो हतो, त्यांथी च्यवीने आ जन्ममां हुं अरुणदेव नामे राजकुमार थयो छु. ए कारणने लईने में गुरुबुद्धिथी प्रथम तेने वंदना करी छे." गुरुए पछी सामायिक व्रत संबंधी देशना आपी. गुरुनी देशना सांभल्या पछी राजा अरुणदेवे पोताना पुत्र पद्मशेखरने राज्य उपर बेसाडी पोते दीक्षा ग्रहण करी. मुनि अरुणदेवे समता साथे शुद्ध सामायिकनुं पालन करतां तीर्थंकर नाम कर्म उपार्जन कयु. अंतकाले अनशन लई प्राण त्याग करी वीस सागरोपमना आयुष्यवाळो प्राणत देवलोकनो इंद्र थयो. त्यांथी च्यवीने विदेहक्षेत्रमा मनुष्यभव प्राप्त करी ते आ लोकमां संसारना तापथी रहित तीर्थकर थशे. आ प्रमाणे सद्भावनावाळं सामायिक व्रत पाळवू के जेथी तमारुं आ लोक तथा परलोकमां कल्याण थाय. ।।६१८।।
__ इति नवमंव्रतम
जे दिवसे अने रात्रे सचित्त वगेरेनो संक्षेप करवामां आवे तेने कवीश्वरो मुख्यपणे देशावकाशिक व्रत कहे छे. हाल तो शास्त्रमा व्यवहारमते विख्यात एवं दिग्विरतिना संक्षेपने देशावकाशिकव्रत कहे छे. जे पुरुष ते देशावकाशिकव्रत लईने तेनी विराधना करे छे, ते पुरुष काकजंघनी जेम आ लोक तथा परलोकमां दुःख पामे छे.
काकजंघनी कथा .सोपारक नगरमां कोकास नामे एक दासीपुत्र रहेतो हतो. अने ते ज नगरमां सोमिल नामे एक रथकार पण रहेतो हतो. सोमिल रथकार पोताना पुत्रने विविध कलाओ भणावतो पण कोई नठारा कर्मने योगे तेने एक कला पण आवडती न हती. तेनी पासे दासीपुत्र कोकास पण जतो, ते बधी कलाओने बुद्धिथी भणी शकतो हतो. अनुक्रमे सारी बुद्धिवाळो कोकास रथकारे कहेलुं सर्व शीखी गयो. पिताए पुत्रने जाते आपेली हितकारी एक पण विद्या आवडी नहि. "सर्वत्र कार्यसंसिद्धिर्न कर्मोपक्रमौ विना" कर्म अने उद्योग सिवाय सर्व स्थळे
श्री विमलनाथ चरित्र - पंचम सर्ग
324
