________________
बारमा व्रत उपर शांतिमती अने पद्मलोचननी कथा योग्य भोजन केम करती नथी? अन्न वगर तारा प्राण आधार वगरना (निराधार) थई हमणां ज चाल्या जशे." शांतिमती बोली, "मातापिता, में बारमुं अतिथिसंविभाग व्रत लीधुं छे, तेथी कोई पण अतिथिने कांईक भोजन आपीने हुं जमुं छं. हाल वरसादने लईने अहिं साधुओ आवता नथी तेथी हुं ते व्रतने कारणे उपवास करूं छु." ते सांभळी माता पिता बोल्या, "वत्से! तो तुं घेरथी भोजन लई उपाश्रये जई साधुओने जलदी आपी आव." शांतिमती बोली, "साधुओ तेवो सामो लावेलो आहार लेता नथी." मातापिताए कडं, "तो पछी अन्न विना तारुं जीवित शी रीते रहेशे?" ते बाला फरीवार बोली, "मातापिता! तमारा प्रसादथी में ए व्रतो आज सुधी हमेशा पान्यां छे, तो हवे तेनो भंग केम करूं? जेओ पोताना जीवितने माटे व्रतनो भंग करे छे तेओ कल्पांत सुधी जीवे अथवा स्वर्गे जाय तो पण ते शा कामनुं छे? कदि मारो जीव जाय, तो भले जाय, पण हुं मारा नियमने छोडीश नहिं." तेणीए विचारवाळी बुद्धिथी आवो निश्चय कर्यो.
. पेली पद्मलोचना, अति भोजन करवाथी रात्रे विसूचिका (कॉलेरा)नो रोग थई आव्यो अने ते दिवसे मृत्यु पामी गई. ते अति प्राज्ञ हृदयवाळी पण व्रतना भंगथी व्यंतरी थई. पछी बे दिवसे भारे मेघवृष्टि शांत थई गई. सारी वासनावाळा सात दिवसना उपवासने अंते ते मुनिओ गुरुनी वाणीथी निज देशमा विहार करवाने एकठा मळीने चाल्या, जे दयाळु मुनिओ फरता-फरता त्यां गोचरीए पधार्या, तेमने भिक्षा आपी शांतिमतीए पारणुं कर्यु. आ प्रमाणे ते निरतिचार अतिथिसंविभाग व्रतने भावथी आराधी अंते अनशन लई बीजा देवलोकमां गई. त्यांथी च्यवी महाविदेहमां जन्मी हर्षथी व्रत आदरी अंतकाले शाश्वत मोक्षने पामशे. एवी रीते प्राज्ञ मनुष्योए सदा आ व्रत पाळवू के जेथी महासुखदायक अने गुणोथी प्रगट थनारो मोक्ष प्राप्त थाय. ।।८३८।।
इति द्वादशंव्रतम्
आ प्रमाणे पूर्वे कहेला चार व्रतोथी श्री गुरुनो संयोग थाय अने पछी लोकोमा तेनी शिक्षा प्रवर्ते ते उपरथी ए शिक्षाव्रत कहेवाय छे. आ बार प्रकारनो श्रावकधर्म बार देवलोकने आपनारो छे अने सूर्यनी जेम सम्यग्दृष्टि मनुष्यनुं सर्व तम-अंधकारने हरनारो छे. जेम सर्व रसवती 'रुचिथी उत्तम पुष्टि आपनारी अने 1. रुचि-इच्छा.
श्री विमलनाथ चरित्र - पंचम सर्ग
336