________________
वासुदेव चरित्र-कथानो उपनय दावानळथी दग्ध थयेला पुरुषोने संतान, स्त्री अने सत्संग-ए त्रण विश्रामनी भूमिओ छ,' ते धनमित्रे खेद छोडी ते मुनिना बंने चरणमां विधिथी वंदना करी. मुनिए तेने हर्षदायक धर्मलाभनी आशिष आपी. पछी ते राग रहित थई मुनिनी आगळ बेठो, एटले मुनिए तेने धर्मोपदेश आपवा मांड्यो. कारण के सत्पुरुषो दयाळु होय छे
___ "जेओ प्राणीओने धर्ममां अंतराय करे छे, तेओने मनुष्यभवना सुखमां अंतराय थाय छे. जेम आ समग्र पृथ्वी उपर बीज वाव्या वगर धान्य उत्पन्न थतुं नथी, तेम आ संसारमा धर्म विना कदिपण सुख थतुं नथी. तेमां देवताना भवमां धर्मनी उत्पत्ति नथी, नारकीना भवमां तो धर्मनी वात ज नथी अने तिर्यंचना भवमां तो कदिपण धर्म होतो नथी, फक्त (आ कथन सर्वविरतिनी अपेक्षाए छे.) मनुष्य भवमां धर्म छे. तेमां पण आर्यदेश वगेरेनी सामग्री प्राप्त थवी लोकमां दुर्लभ छे, कारण के ते सामग्री गुणोत्पन्न होवाथी घणी थोडी छे. कदि ते सामग्री प्राप्त थाय, तो पण पुण्य उपार्जन करवू घणुं मुश्केल छे, कारण के आ पृथ्वी उपर पांच प्रकारना पांच पुरुषो थाय छे. ।।५००।।
ते विषे आ प्रमाणे कथा छे-कोई व्यापार उद्योग करवानी इच्छावाळा पांच पुरुषो द्रव्यनी मूडी लई कोई सारा शहेरमां धन कमावाने गया. ते पांचेनी
अंदर एक घणो पापी हतो, ते व्यसन- सेवन करतो हतो, तेथी तेने राजाए पकड्यो अने तेनी मूडी कबजे करी तेने एक अंधारा कूवामां नाखी दीधो. बीजो पुरुष मूर्ख हतो, ते नगरना खोटाबोला लुच्चाओए खोटी चीजो अर्पण करवावडे वश करी लई तेनुं सर्वस्व द्रव्य धन पडावी लीधुं. त्रीजो पुरुष प्रमादी हतो, ते पोतानो निर्वाह चाले, तेटलं नवं धन कमातो पण काई वधारे कमायो नहीं, तेथी तेनी मूडी बची गई. चोथो पुरुष सारो उद्यमी हतो, तेथी तेणे रत्न वगैरेनी खरीदी करी, आथी ते मूडीनुं रक्षण करनार पुरुषने तेमांथी घणो अपरिमित लाभ थयो. पांचमो पुरुष भाग्यने जाणनारो अने वस्तु तत्त्वने समजनारो हतो तेथी तेणे पोतानी मूडीना मूल्यथी आदर पूर्वक एक तेजस्वी चिंतामणि प्राप्त कर्यो. कथानो उपनय
हे सुंदर धनमित्र, आ कथानो न्यायवाळो उपनय सांभळ. "जे मूडी 1. संसारदवदग्धानां तिनो विश्रामभूमयः । अपत्यं च कलत्रं च, सतां सङ्गस्तथैव च।।४५३।। 2. गुणोथी उत्पन्न थाय तेवी अथवा गुणवाळी. श्री विमलनाथ चरित्र - चतुर्थ सर्ग
251
