________________
वासुदेव चरित्र - लोभाकर अने लोभानंदीनी कथा
आवुं वचन सांभळी वरुण शेठे तेम करवा स्वीकायुं. पछी तरत ज घेर जई तेणे पोतानुं द्रव्यरूपी बीज सात क्षेत्रोमां वावी दीधुं, पछी पोतानी स्त्री साथे तेणे केवळी भगवाननी पासे दीक्षा लीधी अने ते विचारवान् वरुण मुनि निःसंग थई आ पृथ्वीना पीठ उपर विहार करवा लाग्या.
आ तरफ वरुण शेठना लक्ष्मीधर वगेरे पुत्रो मोहराजाना पुत्रोने वश थई गया. तेओ ए घर तथा वैभवने वहेंची लीधा, तेओमां दृष्टिरागने धारण करनार लक्ष्मीधरनुं सुख वगरनुं मरण केवी रीते थयुं, ते सांभळो - तेना घरमां त्रणसोने त्रेसठ नवा-नवा पाखंडीओ आववा लाग्या. कुदृष्टिना रागने वश थयेलो लक्ष्मीधर ओनी पासे जतो हतो अने तेमनो नवो नवो प्रभाव जोई तेमां रुचिवाळो थई जतो हतो. हवे जे पेलो तेनो मूळ गुरु थयेलो त्रिदंडी स्वामी हतो, तेना जाणवामां आवतां ते पोताना हृदयमां ईर्ष्याथी आकुळव्याकुळ थई आ प्रमाणे विचार करवा लाग्यो, "आ लक्ष्मीधरे मोक्षने आपनारो कुलधर्म छोडी दीधो अने केटलोएक वखत मारो भक्त थईने रह्यो, हवे इंद्र जाळना जेवो कांईक चमत्कार जोई ते 'चित्तने चलायमान करी बीजानो भक्त बनी गयो छे हवे मारी साथै वात पण करतो नथी, तो पछी ए वंचक मारी भक्ति करवामां दूर रहे एमां शुं कहेवुं ? तो हवे दुर्नयनुं फळ मारे तेने बताववुं जोईए." आवुं चिंतवी ते त्रिदंडी एक दर्भनुं पुतळं बनाव्युं. ते पुतळाने मंत्रेला लोढाना खीलाओथी वींधी अने कडवा अक्षरोथी शापना शब्दो लखी पृथ्वीनी अंदर दाटी दीधुं, ते ज दिवसथी मोटी शय्यामां सूई गयेलो लक्ष्मीधर उठतां ज गतिभंग थई गयो अने तेना अंग तथा उपांगमां एवी व्यथा थई के तेने बीजुं कांई काम सूज्युं नहि. आर्त्तध्यानमां तत्पर थयेलो ते मृत्यु पामी निगोदमां गयो अने त्यां ते मूढ बुद्धिवाळो जेनो दुःखे अंत आवे एवा अनंत काळ सुधी रहेशे, ते पछी लांबो वखत अव्यवहार राशिमां भटकरो. एम जाणीने दृष्टिरागनो यत्नथी सदा त्याग करवो जोईए.
आ तरफ वरुण शेठनो बीजो पुत्र सुंदर स्नेहरागथी सदा हर्ष वडे पुत्रनुं ध्यान धरी रह्यो हतो. ते पुत्र ज्यारे यौवन वयने प्राप्त थयो, त्यारे सुंदरे तेने घणुं द्रव्य खर्ची परणाव्यो. ते पण पोतानी प्रियामां आसक्त बनी गयो, तेथी ते पितानो अनादर करवा लाग्यो. पिताए छूपावी राखेलुं द्रव्य मेळववाने माटे ते पिताना चित्तने संतोष आपवा उपर उपरथी कांईक विनय करतो हतो. मूढ बुद्धिवाळा सुंदरे ते पुत्रनो आचार सुंदर जाणी भूमिमां रहेल निधान वगेरेनुं सर्व छूपुं द्रव्य तेने बतावी आप्युं. एक वखते पुत्र वधूए पोताना पतिने एकांतमां आ प्रमाणे
272
श्री विमलनाथ चरित्र
-
