________________
सातमा व्रत उपर स्वर्णशेखरनी अने महेंद्रनी कथा हता तेओए तेने पाछो नागपुरमा छोडी दीधो. कारणके 'धूर्ता आत्मीयकार्यगाः" धूर्त पुरुषो स्वार्थने साधनारा होय छे.
ते पछी ते चिंतातुर थयेलो क्यांय पण सुख पामतो नथी, ज्यां त्यां भोजन करे छे अने ज्यां त्यां शयन करे छे. एक वखत देव कुलिकामां सुतेला ते स्वर्ण शेखरे लोकोना मोढाथी सुखकारी प्रीतिकर वचनो सांभन्यां के मगधदेशमां श्वेत घोडाओनो मालिक चंद्रराजा छे. तेणे खोदता सरोवरमांथी केटलांक पत्रो प्राप्त कर्या छे. ।।४०० ।। परंतु हमणां ते पत्रोनी लीपिने कोई वांची शकतुं नथी. तेथी तेणे पटह वगडाव्यो छे. के जे विद्वद् शिरोमणि पुरुष आ पत्रोने वांचशे तेने पोतानी राजपुत्री अने अधुं राज्य अर्पण करशे. परंतु हजी सुधी ते पटहने पंडितोमा उत्तम हीरा जेवा कोईए स्पर्श कर्यो नथी. ते सांभळीने ते स्वर्ण शेखर त्यां चाल्यो.
त्यां जईने तेणे ते पटहने हाथथी स्पर्श कर्यो. राजपुरुषोए तेने राजप्रासादमां लई गया. तेनु सन्मान करीने राजाए ते सभामां ते पत्रो तेने बताव्या. तेणे पण ते शीघ्र पोताना नामनी जेम वांच्या. तेमां आ प्रमाणे लखेल हतुं. आ पत्रो ज्यां नीकल्या त्यांथी दश हाथ उपर भूमिमां १३।। साडी तेर क्रोड सुवर्ण दाटेलुं छे. राजाए ते स्थान पर जईने जोयुं अने ते सुवर्ण मन्युं. राजाने पण ते निधि जोईने अत्यंत हर्ष थयो. राजाए जे स्वीकारेल ते प्रमाणे तेने अर्ध राज्य अने कन्या आपी. विवाह पछी चोपाट खेलवाना समये एक वखत कनकमंजरी राजपुत्रीए पोताना पतिना हाथमां पोतानी मोटी बेनना नामनी मुद्रिका जोईने आश्चर्य पामीने पति पासेथी ते लईने ते राजानी पासे गई. राजानी आगन ते मुकी. राजा पण ते जोईने आश्चर्य पाम्यो अने पूछ्युं आ ते क्यां प्राप्त करी? त्यारे ते पुत्रीए कह्यं तमारा जमाईना हाथमांथी. राजाए जमाईने बोलावीने पूछ्युं जमाईए कह्यु के करमेलापना समये में हरण करी हती. ते पछी ते मुद्रिकाने छुपावीने राजाए मोटी पुत्रीने बोलावी कशअंगवाली ते त्यां आवी पिताना चरणोमां नमस्कार करीने शोक सहित कृष्ण मुखी थइ राजानी आगल ते बेठी. राजाए पूछ्युं हे वत्स! तारी आ दशा शा कारणथी थई? तेणे पण मंद-मंद स्वरथी जे बन्युं ते पोताना पिताने
कडं.
जे मने परणनार हतो ते बीजो हतो. आ मंत्रीपुत्र नहोतो. तेणे त्यारे मारुं मुद्रिकारत्न हरण करेलुं छे. क्यारेय पण आ मंत्रीपुत्रना हाथमां ते मुद्रिकारत्न दृष्टिने सुखकारी जोवामां आवतुं नथी. तेथी तेने हुं (मंत्रिपुत्रने) भाईनी जेम मार्नु श्री विमलनाथ चरित्र - पंचम सर्ग
313
