________________
-
श्री जिनेश्वरदेवनी पूजा उपर देवपाळनी कथा गयो अने तेणे पुष्पोथी ते जिन प्रतिमानी पूजा करी तथा अत्यंत प्रणाम करी हर्षथी ते प्रभुनी स्तुति करी. ते समये ते प्रभुना अधिष्ठायक देवे आकाशमां रहीने का के, "तुं ईच्छित वर माग," देवपाले कां. 'मने राज्य आपो,' अधिष्ठायक देवे कडं, "तारी इच्छा प्रमाणे थशे." ते पछी थोडाक दिवसे सिंहरथ राजा अपुत्रीओ मरण पाम्यो. ते राज्यना मंत्रीओए पांच दिव्य कर्या, ते पांच दिव्यो नगरनी वच्चे फरीने अनुक्रमे नगरनी बहार आव्या, ज्यां पेलो देवपाल गोवाल वडनी छाया नीचे सुखनिद्राथी सुतो हतो. त्यां ते पांचे दिव्य गया त्यां हस्तीए शब्द को. अश्वे हेषारव कर्यो. बे चामरो चलायमान थया अने छत्र अधर ऊँचुं थयुं. पछी हाथीए कलशथी देवपालने नवडावीने पोताना स्कंध उपर बेसाड्यो एटले मंत्रिओ ए आभूषणोथी विभूषित कर्यो पछी नीतिने जाणनारा विवेकी एवा मंत्रीओ तेने सेना साथे नगरमां लई गया अने विधिथी तेनो पट्टाभिषेक कर्यो. ते देवपालना मित्र एवा बीजा गोवाळो तत्काल तेना दंड तथा कांबळ वगेरे लई जिनदत्तने सोंपी दीधा हवे ते राज्यना सीमाडाना राजाओ, सामंतो अने बीजाओ गोवालरूपे अवज्ञा करी, ते देवपाळनी आज्ञाने मानता न हता, तेणे जिनदत्तशेठने बोलाव्यो, ते पण गर्वथी तेनी पासे आव्यो नहीं, आथी राजा देवपाले विचार कर्यो के, "आज्ञा चाल्या विना राज्य हमेशां निष्फल छे, तो पछी हं पूर्वे जेवो गोवाल हतो, तेवो हमणां पण गोवाळ ज छु. आज्ञा चालवी एज विशेष छे, तो पछी आवं राज्य शा कामर्नु? माटे जेणे मने राज्य आप्यु छे, तेनी आगळ जई हुं तेने विज्ञप्ति करुं के आ राज्यनी संभाळ ते पोते ज करी ले." आ प्रमाणे विचारी ते श्री आदिनाथ प्रभुनी पासे जई तेमनी पूजा अने नमन करी तेणे आ प्रमाणे विज्ञप्ति करी. "हे प्रभु, तमे मने आज्ञामां चाले तेवा ऐश्वर्यन वरदान आपो, नहीं तो तमे आपेलं आ पोतानुं वरदान पाछू लई ल्यो. कारण के आज्ञा सिवाय हाथी तथा घोडा वगेरेनुं आ राज्य मने एक नाटकना राज्य जेवू थयं छे." देवपाल गोवाळन आवं वचन सांभळीने पेला व्यंतरे आकाशमां रहीने कडं के, "हे गोवाळ, तुं खेद पामीश नहि, निर्भयपणे राज्य कर. ।।५००।। एक माटीनो श्रेष्ठ हस्ती करावी तेने आखा नगरमां फेरवी राज्यपाटिकामां राखजे, मारा प्रसादथी ते हस्ती तारा मननी इच्छा प्रमाणे करशे अने तेने जोईने ते सीमाडाना राजा वगेरे तारुं कर्तुं करशे." अधिष्ठायक देवना आ वचनो सांभळी ते देवपाळ सुख पामतो पोताने घेर गयो, पछी कुंभारोने बोलावी तेवो हस्ती बनाववा तेणे आज्ञा आपी. ते कुंभारोए ते राजाने माटे तेवो मोटो हस्ती करवा
श्री विमलनाथ चरित्र - द्वितीय सर्ग
108
