________________
दान ऊपर-रत्नचूडकुमारनी कथा, सोमशर्माना पितानी कथा सांभळी राजाए ते रोहकने पोताना सर्व मंत्रिओमां मुख्य मंत्री बनाव्यो अने राज्यनी सर्व चिंता तेनी उपर आरोपित करी, मंत्री रोहकनी बुद्धिना बळथी ते राजाए मोटा प्रौढ राजाओने पण सहेलाईथी साध्य करी लीधा तेथी "शौर्याद्बुिद्धिबलंवरम्" शौर्यना करतां पण बुद्धिनुं बळ श्रेष्ठ छे.
वेश्या यमघंटा कहे छे. "आ दृष्टांत प्रमाणे केटलाएक बाळको पण बुद्धिना बळवाळा थाय छे. तेथी तमारे बाळकमां मुग्धता होय, एम एकांते मानवू नहिं." आ प्रमाणे वेश्या यमघंटाना वचन सांभळी ते चारे धूताराओ जेवामां उठीने चालता थया, तेवामां ज पेलो पादुका करनारो कारीगर त्यां हर्ष पामतो आव्यो. यमघंटाए पूर्वनी जेम तेने पूछ्युं. एटले तेणे पोतानो सर्व वृत्तांत कही संभळाव्यो. पछी यमघंटा बोली के, "तने तो लाभ थयो देखातो ज नथी." ते कारीगरे कडं, "मने तो आमां घणो लाभ थशे. कारण के तेनुं सर्वस्व ग्रहण करवाथी मने तो हर्ष ज थवानो." यमघंटा बोली, "तारा जेवा हीनजातिना माणसने आवी वधारे पडती वांछाथी उलटो मूळमांथी ज विनाश थशे. तेवी रीते सोमशर्माना पिताने थयुं हतुं." तेणे पूछ्युं, "ते सोमशर्मा कोण हतो? अने तेना पितानो मूळमांथी नाश शी रीते थयो?" यमघंटा बोली-ते दृष्टांत कहुं ते सांभळ. ।।८७७।।
सोमशर्माना पितानी कथा पूर्वे एक मोटा गाममां खुशामतीआ वचन बोलनारो एक बटुक ब्राह्मण फरतो हतो. एक वखते नवा साथवाना पर्वने दिवसे तेने घणो साथवो लई सायंकाळे कोई कुंभारने घेर गयो. त्यां ते साथवानो एक घडो भरीने पोते सुई गयो. तेणे सुता सुता विचार कर्यो के, "आटलो बधो साथवो वहेंचीने हुं एक कुकडी लईश. ते कुकडीने थोडा वखतमां घणां बच्चाओ उत्पन्न थशे. पछी ते बच्चाओ वहेंचीने एक गाय लईश. ते गायने वाछरडांओ थशे, ते वहेंचीने एक घोडी लईश, ते घोडीमाथी मारे घणा घोडाओ थशे, पछी ते बधा घोडाओने वेचवाथी मने घणुं द्रव्य प्राप्त थशे. ते द्रव्यवडे हर्ष आपे तेवू एक सुंदर घर करावीश. पछी शुद्ध ब्राह्मणना वंशमां उत्पन्न थयेली रुक्मिणी नामनी कन्याने परणी तेणीनी साथे उत्साहथी विषयसुख भोगवीश. त्यारबाद कोई सारा पुण्ययोगे मने श्रेष्ठ पुत्र उत्पन्न थशे. ते पुत्रनुं नाम उत्सव सहित सोमशर्मा पाडीश. ते काळे घोडाना क्रय-विक्रयना वेपारने लईने मने राजानुं मान मळशे. तेने लईने लोको पण मारी भक्ति करशे. आवी रीते बधो काळ सुखमय थतां कोईवार मारा 60
... श्री विमलनाथ चरित्र - प्रथम सर्ग
