________________
૧૮
શ્રીસુખમની
१५
मन मूरख का बिललाईऐ ।
पुरब लिखेका लिखिआ पाईऐ ॥ १ ॥
-
४
दूख सूख प्रभ देवनहारु । भवर तिआगि तू तिसहि चितारु ॥२॥
जो कछु करै सोई सुखु मानु । भूला काहे फिरहि अजान ॥ ३॥
कउन बसतु आई तेरै संग | लपटि रहिओ रसि लोभी पतंग ॥४॥
राम नाम जपि हिरदे माहि ।
नानक पति सेती घरि जाहि ॥५॥
શબ્દા
[ famorft = qÀlula s7. gra foda fofeen = deílqui aug. fars = (yaнi a19; 418 32. qfa àraî = माष३ साथै - Jward२. घरि = नि धामभां. ]
१५-४
હે મૂરખ મન, શા માટે લેાપાત કર્યાં કરે છે? કારણ हैं, नसीममां सभ्यु होय ते भजे छे. (१)
દુખ અને સુખના પ્રભુ જ દાતા છે; માટે ખીજું બધુ छोडी, तु तेने वित्तभां राम (२)
પ્રભુ જે કંઈ કરે તેને તુ' સુખ માની લે. હું અજ્ઞાની, तु प्रेम लूट्यो लटट्ठे छे ? (3)
