________________ આમુખ મિથ્યાત્વ એટલે...” એ પુસ્તક જોવા મળ્યું. નામ જોતાં એમ લાગ્યું કે, આ પુસ્તકમાં મિથ્યાત્વનું સ્વરૂપ, મિથ્યાત્વના પ્રકાર અને મિથ્યાત્વની ભયંકરતા વર્ણવી હશે અને મિથ્યાત્વ દોષ ક્યારે લાગે અને એનાથી કઈ રીતે બચાય, એના ઉપાય બતાવ્યા હશે. પરંતુ એમાં એવું કશું જ નથી. જે વર્ણન કરાયું છે એનાથી તો ભવ્યાત્માઓ જબરજસ્ત ગુમરાહ બને તેમ છે અને સત્ય પીંખાઈ જાય એવી પૂરેપૂરી શક્યતા છે. એકદમ શાંત એવા તિથિ'ના વિષયને છંછેડીને શ્રીસંઘોમાં ક્લેશ ઊભો થાય એવી સ્થિતિનું નિર્માણ કર્યું છે. લેખકશ્રીનો ઇરાદો શું છે એ તો શાની જાણે. પરંતુ આખી પુસ્તક વાંચતાં પૂ.મહોપાધ્યાય શ્રીયશોવિજયજી મહારાજાની 125 ગાથાના સ્તવનની બે પંક્તિઓ યાદ આવી જાય છે - “કલહકારી કદાગ્રહ ભર્યા, થાપતા આપણા બોલ રે, જિનવચન અન્યથા દાખવે, આજ તો વાજતે ઢોલ રે સ્વામી. 8 કેઈ નિજદોષને ગોપવા, રોપવા કેઇ મતકંદરે, ધર્મની દેશના પાલટે, સત્ય ભાષે નહીં મંદ રે.” સ્વામી. 9 એ પુસ્તકમાં... “તિથિની આરાધના સાચી ન કરે તેને મિથ્યાત્વ દોષ લાગે કે નહીં” આ મુખ્ય મુદ્દાની ચર્ચા છે. - લેખકશ્રીએ આ મુખ્ય મુદ્દાનો સીધો જવાબ આપ્યો જ નથી. શાસ્ત્રાધારે બે તિથિ પક્ષ સાચો છે કે એકતિથિ પક્ષ સાચો છે, એ જવાબ પણ લેખકશ્રીએ આપ્યો નથી. - તિથિની સત્યતા આદિ મુદ્દાઓને બાજુ ઉપર રાખીને
