________________
બહારના રસ્તે જતા દેવે બીજી કસોટી કરી. સગર્ભ અવસ્થામાં જૈન સાધ્વી જોઈ. શ્રેણિક આ જોઈને વિચારે છે કે સાધ્વી બન્યા પહેલાથી જ સગર્ભા હશે. છદ્મસ્થ છે, ભૂલ થઈ હશે કે કોઈ લાચારી હશે, મહેલ પર લાવી સેવા કરવાનું શરૂ કરે છે. અહીં શ્રેણિક મહારાજાની ધીરજ, સમજણ, અનુકંપા અને ધર્મ પ્રત્યેની દઢ શ્રદ્ધાના દર્શન થાય છે.
જે કાર્ય આરંભીએ તે દઢવિશ્વાસ અને શ્રદ્ધાથી શરૂ થાય તો સફળતા નજીક આવવાની. એક ગામમાં દુષ્કાળ પડ્યો. વરસાદ માટે ગામથી દૂર એક મંદિરમાં ગામ લોકોએ ભેગા મળી એક પ્રાર્થનાનું આયોજન કર્યું. ધોમધખતા તાપમાં લોકો પ્રાર્થનામાં આવ્યાં. એક બાલિકા છત્રી લઈને આવી, એક વડીલે પૂછયું વરસાદ નથી ને વરસાદના એંધાણ પણ નથી તો છત્રી કેમ લાવી ? બાલિકાએ બહુજ માર્મિક ઉત્તર આપ્યો, આપણે સૌ વરસાદ માટે પ્રાર્થના કરવા ભેગા થયા છીએ. આપણાં બધાંની સહૃદયની પ્રાર્થના સાંભળી ભગવાન જરૂર વરસાદ મોકલશે. તેથી વરસાદના પાણીથી ન ભીંજાવાય માટે હું છત્રી લાવી છું. જીવનમાં આવી શ્રદ્ધાની જરૂર છે.
એક નવયુગલ પતિ-પત્ની નાવમાં બેસી નદી પાર કરી રહ્યા હતાં. ત્યાં અચાનક તોફાન આવ્યું. નાવ હાલક-ડોલક થવા લાગી. પત્ની ધ્રુજી ઊઠી, વિચલિત થઈ ભયભીત બની ગઈ. પતિ સ્વસ્થ અને શાંત બેઠો હતો. પત્ની ગભરાઈ ગઈ. નાવા ઊંધી વળી ડૂબી જવાનો ભય હતો. પતિએ ઊભા થઈ મ્યાનમાંથી તલવાર કાઢી પત્નીના ગળા પર રાખી કહ્યું, 'તને, ભય લાગે છે ?' પત્ની ખડખડાટ હસી પડી અને કહ્યું હું શા માટે ડરું હું જાણું છું કે તમે મને પ્રેમ કરો છો.
આ સાંભળી પુરુષે તલવાર પાછી મ્યાનમાં મૂકી દીધી અને કહ્યું :
હું જાણું છું કે ભગવાન આપણને ચાહે છે. વાવાઝોડાની તલવાર ભલે એમના હાથમાં હોય પરંતુ પ્રેમ હોય ત્યાં ડરવાનું શું કામ ?
આનું નામ શ્રદ્ધા, પ્રભુના પરમતત્ત્વમાં વિશ્વાસ. વિશ્વના દરેક ઘટકોનાં દ્રવ્યો સ્વતંત્ર છે. કોઈ કોઈનું બગાડી શકે નહીં. આપણે
= ૧૮ E
| વિચારમંથન
