________________
જાતા સદ્ગુરુ શરણમાં, અલ્પ પ્રયાસે જાય..!
સદ્ગુરુના શરણમાં જઈ આપણી લધુતા પ્રગટ કરીશું તો અહંકાર ચાલી જશે. ઇતિહાસ તરફ નજર નાખીશું તો જણાશે કે મરિચીના ભવમાં ભગવાન મહાવીરે કુળમદ કર્યો તો ભવપરંપરા વધી, બાહુબલિના જીવનમાં અહંકારના એક નાના વાદળે કેવળજ્ઞાનના સૂર્યોદયને કેટલા લાંબા સમય સુધી રોકી રાખ્યો. કવિ કહે છે કે
‘વ્હાલા તારો વળ જો જાય વછૂટી, તો દેહ, તારો દેવળ બને રે લોલ...!' અખાએ તો ત્યાં સુધી કહ્યું છે, ‘મરતા પહેલાં જાને મરી બાકી રહે તે શ્રીહરિ' અહીં મરવું એટલે અહં ઓગાળવો, અહીં એકજ પંક્તિમાં કવિએ સંપૂર્ણ અર્ધું વિસર્જનની સાધનાની દિવ્યવાત કહી છે. અહંકેન્દ્રીજીવ અહંકારના તળથી ઉંચકાઇને શૂન્યતાની દિવ્ય સપાટીપર પહોંચે તો ધન્ય થઇ જાય.
૧૫૦
વિચારમંથન
