________________
ચાહ્યા કરશે. પ્રેમ કરશે. આંખો મળતા કુરુપ પત્નીને જોઈ કદાચ પ્રેમ કરતો અટકી પણ જાય. એની દષ્ટિ મારી પુત્રીના સુખ માટે જોખમ છે.
આપણે પણ અજ્ઞાનના અંધાપામાં મિથ્યાત્વને પ્રેમ કરી રહ્યા છીએ. જ્ઞાનના પ્રજ્ઞાચક્ષુ મળે તો કદરૂપા મિથ્યાત્વને છોડી સમક્તિ તરફ વળીએ.
એક વ્યક્તિને ખીર બહુ ભાવે, થાળીમાં પીરસાણી તેને પેટની વ્યાધિ હતી તે કારણે તે હોમીટ થતાં તે ખાધેલી ખીર થાળીમાં પડી એક વાટકામાં ખીર ભરી લીધી અને, એક અંધુ સુરદાસને તે ખીર આપી, વમેલી ખીર જેણે વમન દ્રશ્ય જોયું છે તેને તો આ ખીર કુત્સિત, સૂગ વાળી લાગી પરંતુ સુરદાસે ખાઈ લીધી કારણ કે તેને ખબર નથી તેણે આ દ્રશ્ય જોયું નથી, કારણ તેની પાસે આંખ નથી, બસ અજ્ઞાનનો અંધાપો લઈને ફરતાં આપણું પણ કઈક આવું જ છે. જ્ઞાનીઓ પાસે સમ્યફદષ્ટિ છે તેથી તેઓ આ સંસારનાં સુખોથી અલિપ્ત રહેશે. યુગપુરુષ શ્રીમદ્જીએ કહ્યું છે “સકળ જગત તે એંઠવત અથવા સ્વપ્નસમાન, તે કહીએ જ્ઞાની દશા બાકી વાચા જ્ઞાન”. આમ જ્ઞાની માટે આખો સંસાર વમનના વાટકા સમાન છે.
સદ્દગુરુ તો આપણને જ્ઞાન આપવા તત્પર છે. એમનો હાથ તો આપણા તરફ લંબાયેલો જ છે. આપણે એ હાથ પકડી લેવાનો પુરુષાર્થ કરીશું તો કર્મદળમાંથી બહાર નીકળી શકીશું.
સપુરુષોનાં વચનોનકશાની રેખાઓ જેવા હોય છે. જ્ઞાનીનો ઉપદેશ નકશો છે, જે તેમણે ચીંધ્યા માર્ગે ચાલીએ તો લક્ષ સુધી પહોંચાય. તેમનાં વચનામૃતો માત્ર વાંચવા કે સાંભળવાથી આગળ નહિ વધાય, આચરણમાં મૂકવા પડશે. પ્રયોગ કરવો પડશે. અનુભૂતિમાં આવશે તો સફળ થઈશુ. નકશો જોયા કરવાથી લક્ષે નહીં પહોંચાય. લક્ષે પહોંચવા તો સ્વયં સફર કરવાનો પુરુષાર્થ કરવો પડશે.
વિચારમંથન
૧૪૫
