________________
માં તારું વેણ વેણ વરદાન !
આર્યસંસ્કૃતિમાં મા પ્રથમ સ્થાને છે. મા પોતાના વાત્સલ્યના અનંત વહેતા ઝરણામાં નિરંતર સ્નાન કરાવે છે. તો પિતા દક્ષતાના સાગરમાં. માતા-પિતા સંતાનોના જીવનસંસ્કાર ઘડતરમાં એકબીજાના પૂરક છે.
સંતો અને કવિઓ માનો મહિમા ગાતા થાકતા નથી. કવિ સુરેશ દલાલને માતામાં અડીખમ વૃક્ષનાં દર્શન થાય છે. કારણ કે વૃક્ષ રક્ષા, છાયા અને ફળોનું સુખ આપે છે.
બા, તું એક એવું વૃક્ષ
જ્યાં ઝંઝાવાત પણ નિરાંતનો શ્વાસ લે! સર્જક રમેશ જોશી બાની યાદ'ની ફરિયાદ પણ કવિતામાં કરે છે - જિંદગી પણ કેવી કમાલ છે. પહેલા આંસુ આવતા ત્યારે, બા યાદ આવતી ને આજે બા યાદ આવે ને આંસુ આવી જાય છે. માતાના આર્શીવચનને મકરન્દ દવે “મોરછાપ પરવાનો” ગણાવે છે. તેઓને એક દિવસ પોતાની માતાએ રાજીપો દર્શાવતાં કહ્યું કે, તું પહેલે નંબર પાસ થઈશ” કવિ કહે છે કે – લેખ ચડ્યો કિરપાનો, મળ્યોજી અને મોરછાપ પરવાનો! હાડહાડમાં હેત ભર્યું જેનું વેણ વરદાન દેખ ઘરેઘર એજ બિરાજે, ભૂતળમાં ભગવાન
વિચારમંથન
૧૧૧
