________________
ભાઈ ! મારા અધિકાર મર્યાદિત છે, મારે વિષ્ણુજી પાસે જવું પડે છે. બ્રહ્માએ ઘટસ્ફોટ કર્યો.
તો હું સ્વયં વિષ્ણુજી પાસેથી જ વરદાન મેળવીશ.
ભક્ત સાધનાના બળે વિષ્ણુજીને પ્રસન્ન કરી અને પૂછયું કે આપ મને જે વરદાન આપશો તે આપની પાસેથી આપશો કે અન્ય પાસેથી મેળવીને વિષ્ણુજી બોલ્યા “મારે મહેશજી પાસેથી મેળવીને તને વરદાન આપવું પડે'.
ભક્ત મહેશજીને પ્રસન્ન કરી પૂછયું કે “આપ કોની પાસેથી લાવીને મને વરદાન આપશો ?'
હું સર્વશકિતસંપન્ન છું મારે કોઈની પાસે કશું લેવા જવું પડતું નથી હું તો સૌ કોઈમાં સમાયેલો છું. પ્રત્યેક આત્મા મારો અંશ છે. ચૈતન્ય માત્ર સાથે મારું સતત અનુસંધાન છે.
તો પ્રભુ મારી ભીતર પણ આપનો વાસ છે ? અવશ્ય સાધકની વિચારધારા પ્રવાહિત થઈ.
મને વરદાન આપનાર જો સાચો અધિકારી મારો આત્મા જ હોય તો મારે વરદાનની શી જરૂર ? દિવ્યપ્રકાશનો ખજાનો મારી ભીતરમાં ઝળહળે છે ને હું શા માટે અંધારામાં ભટકું છું?
અમૃતનો સાગર મારી ભીતર હીલોળા લે છે ને વિષપ્યાલી પકડીને હું કેમ બેઠો
છું?
જેની નાભિમાં જ કસ્તૂરીની મહેક હોવા છતાં, સુગંધને શોધવા ઠેર ઠેર દોડા દોડ કરતા મૃગની કથાની વ્યથા મારામાં અભિપ્રેત છે.
= વિચારમંથન
ન ૧૪૧
F
