________________
પ્રવૃત્તિઓ ઘણી બદલી, હવે વૃત્તિને બદલીએ!
પ્રવૃત્તિનો ક્રિયા સાથે સંબંધ છે અને વૃત્તિનો સંબંધ ભાવ સાથે છે.
પહેલા ધંધો કરતાં હતા. માત્ર ધંધો, ઉદ્યોગ, વ્યવસાય. હવે એ પ્રવૃત્તિ બંધ કરી, સેવાની પ્રવૃત્તિ શરૂ કરી. વૃત્તિ ધંધાની હતી એટલે સેવામાં ધંધો ભળી ગયો. ખબર ન પડે તેમ ધીરે ધીરે સેવાનું વ્યવસાયીકરણ થઈ ગયું અને ધીરે ધીરે સેવાનો ધંધો થઈ ગયો.
પ્રવૃત્તિ બદલાઈ પણ વૃત્તિ તો એની એ જ રહી.
જીવનમાં સંયમનો સ્વીકાર કરવા સન્યસ્ત જીવન સ્વીકારવા દીક્ષા ગ્રહણ કરી. ઘરબાર ધંધોધાપો મિત્રો સ્વજનો છોડડ્યા.
પ્રવૃત્તિ તદ્દન બદલાઈ ગઈ.
પુત્ર-પુત્રી પરિવાર હતા, તેને સ્થાને શિષ્યો શિષ્યાઓનો પરિવાર માનીતા ભક્તોએ સ્વજનોનું સ્થાન લઈ લીધુ. સંસારમાં હતાં ત્યારે બંગલા ફેક્ટરીના નિર્માણ અને વિસ્તારની વાત હતી. હવે મંદિરો સ્થાનકોના નિર્માણ-વિસ્તારની શૃંખલા શરૂ થઈ. આસક્તિના ડેરા-તંબુ તણાવા લાગ્યા. પસંદગીનાં ધર્મસ્થાનકો ગમવા લાગ્યા. ત્યાં વધુ રહેવાનું આકર્ષણ થયું. ખાસ ભક્તજનોનો સંગ વધ્યો.
પ્રવૃત્તિ બદલાઈ પણ વૃત્તિ ના બદલાઈ.
વેપાર ધંધો કે ઉદ્યોગ સ્વકેન્દ્રી પ્રવૃત્તિ છે. મોટે ભાગે આ પ્રવૃત્તિ આપણા કુટુંબ પરિવારના સ્વહિત માટે લાભ માટે કરતાં હોઈએ છીએ. જ્યારે સેવામાં અન્યના કલ્યાણ અને માંગલ્યની ભાવના ભળેલી છે. તેથી તેમાં સ્વાર્થને બદલે પારમાર્થિક ભાવના કેન્દ્રસ્થાને છે તેથી તે પ્રવૃત્તિમાં સત્ત્વશીલતા છે.
જ્યારે સેવાસંસ્થાના હોદ્દા કે પદ પર મમત્વ જાગે ત્યારે એ મમઅહંને પણ ખેંચી લાવશે અને જેવી એ સંસ્થા અને તેના હોદ્દામાં આસક્તિ જાગશે તેવી સત્ત્વશીલતા
= વિચારમંથન
૮૯
E
