________________
............
.
.
......................
को मूर्ति पूजाके अधर्म में फसाना चालु किया है, वणरा प्रतिकार वास्ते मी आवां हां”
और “दुकालमें अधिक मास"की ज्यु आर्यसमाजी लोग भी विदेहानंदजी नाम के धुरंधर महात्माने पंडितों के परिवार के साथ श्रावणभादो दो महिने के लिए बुला रहे है !”
बापजी ! ढुंढीया और समाजी दो ही एक वईने मांकी तो इज्जतशान धूल में मिला देई ! मी कंइ वणारा बतंगडने झेल सकां!
बापजी ! किरपा करों! आपमें गजबकी तर्कशक्ति है, आपने ही तो हमारे श्रीसौंघकी लाज पहले भी इन ढुंढियों और समाजीयों के तूफान के समय रक्खी हैं, मी कठे जावां ? और तो मी लोगों की बात सुणे ही कूण ?”
आप तो मांरा मां-बाप सा हो! बच्चो भूको वे कि दुःखी वे तो मां-बापरे आगे नी रोवे तो कठे जाय ?" माह
પૂજ્યશ્રી ભારે ગૂંચમાં પડયા, એક બાજુ પૂ. ગચ્છાધિપતિશ્રી પિતાને વડોદરા બાજુ જવા માટે સલાહ-પરામર્શ માટે અમદાવાદ બોલાવે છે ! પિતાને પણ બાર-બાર વર્ષે પૂ. ગચ્છાધિપતિશ્રીની શીળી છાયા મળે તેવા સંગે કુદરતી રીતે ઉભા થયા છે–ને આ ઉદયપુરવાળાની વાત પણ વિચારવા જેવી ! શાસન પર આક્રમણ આવે ત્યારે શક્તિ-શાળીએ પૂરા સામર્થ્યથી રક્ષા માટે તૈયાર થવું જોઈ
એ. આદિ
૧૮૮
