Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 21

मणोरमालंभपव्वं - ९० / १२-३०
रयणरहं भणइ तओ, हसिऊणं नारओ अइमहन्तं । भडवोक्कियं कहिं तं, तुज्झ गयं जं पुरा भणियं ॥ २५ ॥ एवं रयणरहेणं पडिभणिओ नारओ तुमे कोवं । नीएण अम्ह जाया, उत्तमपु रिसेसु सह पीई ॥२६॥ अह ते रयणरहेणं हलहर - नारायणा पुरिं निययं । ऊसियधयापडायं, पवेसिया कणगपायारं ॥ २७॥ दिन्ना कणगरहेणं, सिरिदामा हलहरस्स वरकन्ना । लच्छीहरस्स वि तओ, मणोरमा सव्वगुणपुण्णा ॥२८॥ वत्तं पाणिग्गहणं, कमेण दोण्हं पि पवररिद्धीए । विज्जाहरीहि समयं रयणपुरे राम केसीणं ॥ २९ ॥ एवं पयण्डा वि अरी पणामं, वच्चन्ति पुण्णोदयदेसकाले ।
रस्स रिद्धी व हु होइ तुङ्गा, तम्हा, खु धम्मं विमलं करेह ॥ ३० ॥
॥ इइ पउमचरिए मणोरमालम्भविहाणं नाम नउड्यं पव्वं समत्तं ॥
एवं रत्नरथेन प्रतिभणितो नारदस्त्वया कोपम् । नीतेनास्माकं जातोत्तमपुरुषैः सह प्रीतिः ||२६|| अथ तौ रत्नरथेन हलधर - नारायणौ पुरीं निजाम् । उच्छ्रितध्वजापताकां प्रवेशितौ कनकप्राकाराम् ॥२७॥ दत्ता कनकरथेन श्रीदामा हलधरस्य वरकन्या । लक्ष्मीधरस्यापि ततो मनोरमा सर्वगुणपूर्णा ॥२८॥ वृत्तं पाणिग्रहणं क्रमेण द्वयोरपि प्रवरर्द्धया । विद्याधरिभिः समकं रत्नपुरे रामकेश्योः ॥ २९ ॥ एवं प्रचण्डा अप्यरयः प्रणामं गच्छन्ति पुण्योदयदेशकाले । नरस्यद्धिरपि खलु भवति तुड्गा तस्मात्खलु धर्मं विमलं कुरुत ॥३०॥
॥ इति पद्मचरिते मनोरमालाभविधानं नाम नवतितमं पर्वं समाप्तम् ॥
१. ० पुरिसेण स० मु० ।
५७७