Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 91

१०३. रामपुव्वभव-सीयापव्वज्जाविहाणपव्वं | विज्जाहराण राया, बिभीसणो सयलभूसणं नमिउं । पुच्छइ विम्हियहियओ, माहप्पं रामदेवस्स ॥१॥ किं राहवेण सुकयं, भयवं ! समुवज्जियं परभवम्मि ? । जेणेह महारिद्धी, संपत्तो लक्खणसमग्गो ॥२॥ एयस्स पिया सीया, दण्डारण्णे ठियस्स छिद्देणं । लङ्काहिवेण हरिया, केण व अणुबन्धजोगेणं? ॥३॥ सव्वकलागमकुसलो वि राहवो कह पुणो गओ मोहं ? । परजुवइसिहिपयङ्गो, कह जाओ रक्खसाहिवई ? ॥४॥ विज्जाहराहिराया, दसाणणो अइबलो वि संगामे । कह लक्खणेण वहिओ?, एयं साहेहि मे भयवं? ॥५॥
अह भणिउं आढत्तो, केवलनाणी इमाण अन्नभवे । वेरं आसि विहीसण!, रावण-लच्छीहराणं तु ॥६॥ इह जम्बुद्दीववरे, दाहिणभरहे तहेव खेमपुरे । नयदत्त णाम सिट्ठी, तस्स सुणन्दा हवइ भज्जा ॥७॥ पुत्तो से धणदत्तो, बीओ पुण तस्स हवइ वसुदत्तो। विप्पो उ जन्नवक्को, ताण कुमाराण मित्तो सो ॥८॥ तत्थेव पुरे वणिओ, सायरदत्तो पिया य रयणाभा । तस्स सुओ गुणनामो, धूया पुण गुणमई नामं ॥९॥ सा अन्नया कयाई, सायरदत्तेण गुणमई कन्ना । जोव्वण-गुणाणुरूवा, दिन्ना धणदत्तनामस्स ॥१०॥ तत्थेव पुरे सेट्टी, सिरिकन्तो नाम विस्सुओ लोए । सो मग्गइ तं कन्नं, जोव्वण-लायण्णपरिपुण्णं ॥११॥
१०३. रामपूर्वभव-सीताप्रव्रज्याविधानपर्वम्
विधाधराणां राजा बिभीषणः सकलभूषणं नत्वा । पृच्छति विस्मितहृदयो माहात्म्यं रामदेवस्य ॥१॥ किं राघवेन सुकृतं भगवन् ! समुपार्जितं परभवे ? । येनेह महद्धि संप्राप्तो लक्ष्मणसमग्रः ॥२॥ एतस्य प्रिया सीता दण्डारण्ये स्थितस्य छिद्रेण । लङ्काधिपेन हृता केन वानुबन्धयोगेन ? ॥३॥ सर्वकलाऽऽगमकुशलोऽपि राघवः कथं पुन र्गतो मोहम् ? । परयुवतिशिखिपतङ्गः कथं जातो राक्षसाधिपतिः ? ॥४॥ विद्याधराधिराजा दशाननोऽतिबलोऽपि संग्रामे । कथं लक्ष्मणेन हतः ? एतत्कथय मे भगवन् ! ॥५॥ अथ भणितुमारब्धः केवलज्ञान्येतयोरन्यभवे । वैरमासीबिभीषण ! रावण-लक्ष्मीधरयोस्तु ॥६॥ इह जम्बूद्वीपवरे दक्षिणभरते तथैव क्षेमपुरे । नयदत्तनाम श्रेष्ठी तस्य सुनन्दा भवति भार्या ॥७॥ पुत्रस्तस्य धनदत्तो द्वितीयः पुनस्तस्य भवति वसुदत्तः । विप्रस्तु याज्ञवल्क्यस्तयोः कुमारयो मित्रः सः ॥८॥ तत्रैव पुरे वणिक् सागरदत्तः प्रिया च रत्नाभा । तस्य सुतो गुणनामा दुहिता पुन र्गुणमती नामा ॥९॥ साऽन्यदा कदाचित्सागरदत्तेन गुणमती कन्या । यौवन-गुणानुरुपा दत्ता धनदत्तनाम्ने ॥१०॥ तत्रैव पुरे श्रेष्ठी: श्रीकान्तो नाम विश्रुतो लोके । स मार्गयति तां कन्यां यौवनलावण्यपरिपूर्णाम् ॥११॥ १. साहेसि-प्रत्य० । २. अह भाणिउं पयत्तो-मु० । ३. ०दत्तो नाम धणी, त०-मु० । ४. विप्पो य जण्णवक्को होइ कु०-प्रत्य० । ५. अह अन्नया
प्रत्य०।
Jain Education Interational
wwwjainelibrary.org