Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 98

६५४
पउमचरियं
पुत्तो य यवज्जकंचू, तस्स वि महिला पिया उ हेमवई । तीए सो सिरिकन्तो, जाओ पुत्तो अह संयभू ॥ ९१ ॥ जिणसासणाणुरत्तो, पुरोहिओ' तस्स होइ सिरिभूई । तस्स वि गुणाणुरूवा, सरस्सई नाम वरमहिला ॥९२॥ आसि गुणमई सा, भमिउं नाणाविहासु जोणीसु । इत्थीयकम्मनडिया, उत्पन्ना गयवहू रण्णे ॥९३॥ मन्दाइणीए पङ्के, तीए निमग्गाए जीयसेसाए । अह देइ कण्णजावं, तरङ्गवेगो गयणगामी ॥९४॥ तत्तोसा कालगया, सरस्सईकुच्छिसंभवा जाया । वेगवई वरकन्ना, दुहिया सिरिभूङ्गविप्पस्स ॥ ९५ ॥ असा या गेहे, साहुं भिक्खगयं उवहसन्ती । पियरेण वारिया निच्छएण तो साविया जाया ॥९६॥ अइरूविणीए तीए, कएण उक्कण्ठिया पुहइपाला । जाया मयणावत्था, सव्वे वि सयंभुमादीया ॥ ९७ ॥ जइ वि य कुवेरसरिसो, मिच्छादिट्ठी नरो हवइ लोए। तह वि य तस्स कुमारी, न देमि तो भणइ सिरिभूई ॥ ९८ ॥ रुट्ठो सयंभुराया, सिरिभूइं मारिऊण वेगवई । आयड्डइ रयणीए, पुणो वि अवगूहइ रुयन्ती ॥९९॥ कलुणाई विलवाणी, नेच्छन्ती चेव सबलकारेणं । रमिया वेगवई सा, सयंभुणा मयणमूढेणं ॥१००॥
ट्ठा भइ ओ सा, पियरं वहिऊण जं तुमे रमिया । उप्पज्जेज्ज वहत्थे, पुरिसाहम ! तुज्झ परलोए ॥१०१॥ अरिकन्ताए सयासे, वेगवई दिक्खिया समियपावा । जाया संवेगमणा, कुणइ तवं बारसवियप्पं ॥ १०२ ॥ घोरं तवोविहाणं, काऊण मया समाहिणा तत्तो । बम्भविमाणे, देवी जाया अइललियरूवा सा ॥ १०३ ॥
पुत्रश्च वज्रकंचूकस्तस्यापि महिला प्रिया तु हेमवती । तस्याः स श्रीकान्तो जातः पुत्रोऽथ स्वयंभूः ॥९१॥ जिनशासनानुरक्तः पुरोहितस्तस्य भवति श्रीभूतिः । तस्यापि गुणानुरुपा सरस्वती नाम वरमहिला ॥९२॥ याssसीद्गुणमती सा भ्रान्त्वा नानाविधासु योनिषु । स्त्रीकर्मनटितोत्पन्ना गजवधुररण्ये ॥९३॥ मन्दाकिन्याः पड्के तस्यै निमग्नायै जीवशेषायै । अथ ददाति कर्णजापं तरङ्गवेगो गगनगामी ॥९४॥ ततः सा कालगता सरस्वती कुक्षिसंभवा जाता । वेगवती वरकन्या दुहिता श्रीभूतिविप्रस्य ॥ ९५ ॥ अथ सा कदाचिद्गृहे साधुं भिक्षागतमुपहसन्ती । पित्रा वारिता निश्चयेन तदा श्राविका जाता ॥९६॥ अतिरुपस्विन्यास्तस्याः कृतेनोत्कण्ठिता पृथिवीपालाः । जाता मदनावस्थाः सर्वेऽपि स्वयंभ्वादयः ॥९७॥ यद्यपि च कुबेरसदृशो मिथ्यादृष्टी नरो भवति लोके । तथापि च तस्मै कुमारी न दद्मि तदा भणति श्रीभूतिः ||१८|| रुष्टः स्वयंभूराजा श्रीभूतिं मारयित्वा वेगवतीम् । आकृषति रजन्यां पुनरप्यालिड्गति रुदन्तीम् ॥९९॥ करुणानि विलपन्तीं नेच्छन्तीमेव सबलात्कारेण । रमिता वेगवती सा स्वयंभूवा मदनमूढेन ॥१००॥ रुष्टा भणति ततः सा पितरं हत्वा यत्त्वया रमिता । उत्पद्ये वधार्थे पुरुषाधम ! तव परलोके ॥ १०१ ॥ अरिकान्तायाः सकाशे वेगवती दिक्षिता समितपापा । जाता संवेगमना करोति तपोद्वादशविकल्पम् ॥१०२॥ घोरं तपोविधानं कृत्वा मृता समाधिना ततः । ब्रह्मविमाने देवी जाताऽतिललितरुपा सा ॥१०३॥
१. ०ओ हवइ तस्स सिरि- प्रत्य० । २. ०न्ती तेण सव - प्रत्य० ।