Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 106

६६२
पउमचरियं को तुज्झ सामिघायय, गेण्हइ नाम पि उत्तमो पुरिसो । जाणन्तो च्चिय दोसे, पडिवज्जइ नेव भिच्चत्तं ॥१२॥ सह पुत्तेहिं सुसामी, जं ते वहिओ तुमे अणज्जेणं । तं ते दावेमि लहुं, रइवद्धणसन्तियं मग्गं ॥१३॥ कसिवेण निट्टराए, गिराए निब्भच्छिओ गओ दूओ । सव्वं सवित्थरं तं, कहेइ निययस्स सामिस्स ॥१४॥ सुणिऊण दूयवयणं, अह सो भडचडयरेण महएणं । निप्फिडइ सव्वगुत्तो, कसिवस्सुवरि अइतुरन्तो ॥१५॥ पइसरइ सव्वगुतो, कासीपुरिसन्तियं तओ देसं । कसिवो वि निययसेन्नं, तुरियं मेलेइ दढसत्तो ॥१६॥ रड्वद्धणेण पुरिसो, कसिवस्स पवेसिओ निसि पसे । पत्तो साहेइ फुडं, देव ! तुम आगओ सामी ॥१७॥ सुणिऊण अपरिसेसं, वत्तं कसिवो गओ अइतुरन्तो । पेच्छइ उज्जाणत्थं, सपुत्त-महिलं निययसामि ॥१८॥ अन्तेउरेण समयं, पणमइ सामि तओ सुपरितुट्ठो । कसिवो कुणइ महन्तं, निययपुरे संगमाणन्दं ॥१९॥ रड्वद्धणेण समरे, कसिवसमग्गेण सव्वगुत्तो सो। भग्गो पइसइ रण्णं, पुलिन्दसरिसो तओ जाओ ॥२०॥ पुणरवि कायन्दीए, राया रड्वद्धणो कुणइ रज्जं । कसिवो वि भयविमुक्को, भुञ्जइ वाणारसिं मुइओ ॥२१॥ काऊण सडरकालं.रज्जं डवद्धणो ससंविग्गो। समणस्स सन्नियासे.सभाणनामस्स पव्वडओ ॥२२॥ विजयावली वि पढम, चत्ता मन्तीण सोगिणी मरिठं । नियकम्मपभावेणं, उप्पन्ना रक्खसी घोरा ॥२३॥ तइया तस्सुवसग्गे, कीरन्ते रक्खसीए पावाए । रवद्धणस्स सहसा, केवलनाणं समुप्पन्नं ॥२४॥
कस्तव स्वामिघातक ! गृह्णाति नाममप्युत्तमः पुरुषः । जानन्नेव दोषान्प्रतिपद्यते नैव भृत्यत्वम् ॥१२॥ सह पुत्रैः सुस्वामी यत्ते हतस्त्वयाऽनार्येण । तत्ते दर्शयामि लघुरतिवर्धनसत्कं मार्गम् ॥१३॥ कशिपेन निष्ठुरया गिरा निर्भत्सितो गतो दूतः । सर्वं सविस्तरं तत्कथयति निजस्य स्वामिनः ॥१४|| श्रुत्वा दूतवचमथ स भटसमूहेन महता। निष्फिटति सर्वगुप्तः कशिपस्योपर्यतित्वरमाणः ॥१५॥ प्रविशति सर्वगुप्तः काशीपुरिसत्कं ततो देशम् । कशिपोऽपि निजसैन्यं त्वरितं मेलयति दृढसत्त्वः ॥१६॥ रतिवर्धनेन पुरुषः कशिपस्य प्रवेशितो निशिप्रदोषे । प्राप्तः कथयति स्फुटं देव ! तवागतः स्वामी ॥१७॥ श्रुत्वाऽपरिशेषां वार्ता कशिपो गतोऽतित्वरमाणः । पश्यत्युद्यानस्थं सपुत्रमहिलं निजस्वामिनम् ॥१८॥ अन्तः पुरेण समकं प्रणमति स्वामिनं ततः सुपरितुष्टः । कशिपः करोति महान्तं निजपुरे संगमानन्दम् ॥१९॥ रतिवर्धनेन समरे कशिपसमग्रेण सर्वगुप्तः सः । भग्नः प्रविशत्यरण्यं पुलिन्द्रसदृशस्ततो जातः ॥२०॥ पुनरपि काकन्द्यां राजा रतिवर्धनः करोति राज्यम् । कशिपोऽपि भयविमुक्तो भुनक्ति वाणारसीं मुदितः ॥२१॥ कृत्वा सुचिरकालं राज्यं रतिवर्धनः सुसंविग्नः । श्रमणस्य संनिकाशे सुभानुनाम्नः प्रव्रजितः ॥२२॥ विजयावल्यपि प्रथमं त्यक्ता मन्त्रिणा शोकिनी मृत्वा । निजकर्मप्रभावेणोत्पन्ना राक्षसीघोरा ॥२३॥ तदा तस्योपसर्गे कुर्वति राक्ष्स्या पापाया । रतिवर्धनस्य सहसा केवलज्ञानं समुत्पन्नम् ॥२४॥
१. अकज्जेणं-प्रत्य० । २. लहुँ, सिरिवद्ध०-प्रत्य० । ३. कासीपुरस०-मु०।
Jain Education Intematonal