Book Title: Paumchariyam Part 04
Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan
View full book text
________________
६९४
पउमचरियं एयाणि य अन्नाणि य, करणिज्जसयाई तस्स पउमाभो । कारेइ मूढहियओ, परिवज्जियसेसवावारो ॥१२॥ ताव मुणिऊण एयं, वित्तन्तं वेरिया रणुच्छाहा । चारू य वज्जमाली, रयणक्खाई य सुन्दसुया ॥१३॥ जंपन्ति अम्ह गुरवं, वहिऊणं तेण अगणियभएणं । पायालंकारपुरे, ठविओ य विराहिओ रज्जे ॥१४॥ सीयाए अवहियाए, लखूणं तत्थ पवरसुग्गीवं । लछेउं लवणजलं, अणेयदीवा विणासेन्तो ॥१५॥ पत्तो च्चिय विज्जाओ, ताहे चक्केण रावणं समरे। मारेऊण य लङ्का, कया वसे खेयरा सव्वे ॥१६॥ सो कालचक्क पहओ, सोमित्ती पत्थिओ परं लोगं । रामो वि तस्स विरहे, मोहेण वसीकओ अहियं ॥१७॥ अज्जप्पभूइ वट्टइ, छम्मासो तस्स मोहगहियस्स । वावारवज्जियस्स य, भाइसरीरं वहन्तस्स ॥१८॥ काऊण संपहरां, एवं ते निययसाहणसमग्गा । सन्नद्धबद्धकवया, साएयपुरिं समणुपत्ता ॥१९॥ सोऊण वज्जमालिं, समागयं सुन्दपुत्तपरिवारं । रामो वज्जावत्तं, वाहरइ कयन्तदण्डसमं ॥२०॥ उवणीयं चिय गेण्हइ, तं धणुयं लक्खणं ठविय अङ्के । ताहे कयन्तसरिसो, देइ रहू रिवुबले दिढेि ॥२१॥ एयन्तरम्मि जाओ, आसणकम्पो सुराण सुरलोए ।माहिन्दनिवासीणं, तत्थ जडाऊ-कयंताणं ॥२२॥ अवहिविसएण दट्ठ, देवा सोगाउरं पउमनाहं । तं चेव कोसलपुर , पडिरुद्धं वेरियबलेणं ॥२३॥ सरिऊण सामियगुणे, समागया कोसलापुरं देवा । वेढन्ति अरिबलं तं, "समन्तओ सेन्ननिवहेणं ॥२४॥
एतानि चान्यानि च करणीयशतानि तस्य पद्माभः । कारयति मूढहृदयः परिवर्जिताशेषव्यापारः ॥१२॥ तावन्मुणित्वेतद्वृत्तान्तं वैरिका रणोत्साहाः । चारुश्च वज्रमाली रत्नाक्षादयश्च सुन्दसुताः ॥१३॥ जल्पन्त्यस्मद्गुरूहत्वा तेनागणितभयेन । पाताललकापुरे स्थापितश्च विराधितो राज्ये ॥१४॥ सीतायामपहृतायां लब्ध्वा तत्र प्रवरसुग्रीवम् । लवयित्वा लवणजलमनेकद्वीपान्विनाशयन् ॥१५॥ प्राप्त एव विद्यास्तदा चक्रेण रावणं समरे । मारयित्वा च लड्का कृता वशे खेचराः सर्वे ॥१६॥ स कालचक्रप्रहतः सौमित्रः प्रस्थितः परलोकम् । रामोऽपि तस्य विरहे मोहेन वशीकृतोऽधिकम् ॥१७॥ अद्यप्रभति वर्तते षण्मासस्तस्य मोहगहीतस्य। व्यापारवजितस्य च भ्रातशरीरं वहतः ॥१८॥ कृत्वा संप्रहारमेवं ते निजसाधनसमग्राः । सन्नद्धबद्धकवचा: साकेतपुरिं समनुप्राप्ताः ॥१९।। श्रुत्वा वज्रमालं समागतं सुन्दपुत्रपरिवारम् । रामो वज्रावर्तं व्याहरति कृतान्तदण्डसमम् ॥२०॥ उपनीतमेव गृह्णाति तं धनुकं लक्ष्मणं स्थापयित्वके । तदा कृतान्तसदृशो ददाति रघू रिपुबले दृष्टिम् ॥२१॥ एतदन्तरे जात आसनकम्पः सुराणां सुरलोके । माहेन्द्रनिवासीनौतत्र जटायु-कृतान्तौ ॥२२॥ अवधिविषयेण दृष्ट्वा देवौ शोकातूरं पद्मनाभम् । तामेव कोशलपुरं प्रतिरुद्धां वैरिबलेन ॥२३॥ स्मृत्वा स्वामिगुणान्समागतौ कोशलापुर देवौ । वेष्टयतोऽरिबलं तं समन्ततः सैन्यनिवहेन ॥२४॥
१. परिसेसियसव्ववा०-प्रत्य० । २. ताव सुणि०-प्रत्य० । ३. पयणक्खासंद सुन्द०-प्रत्य० । ४. लभ्रूण य तेण तत्थ सुग्गीवं-प्रत्य० । ५. रामणंप्रत्य० । ६. कनिहतो, सो०-प्रत्य० । ७. ०ओ वरं लोग-प्रत्य० । ८. धणुवं-प्रत्य० । ९. जडागीकयं०-प्रत्य० । १०. ०पुरं, प०-प्रत्य० । ११. ०न्तओ णिययसेण्णेणं-प्रत्य०।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org

Page Navigation
1 ... 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166