Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 99

रामपुव्वभव-सीतापव्वज्जाविहाणपव्वं -१०३/९१-११६
६५५ मिच्छाभावियकरणो, तत्थ सयंभू वि कालधम्मेणं । संजुत्तो परिहिण्डइ, नरय-तिरिक्खासु जोणीसु ॥१०४॥ कम्मस्स उवसमेणं, जाओ उ कुसद्धयस्स विप्पस्स । पुत्तो सावित्तीए, पभासकुन्दो त्ति नामेणं ॥१०५॥ अह सो पभासकुन्दो, मुणिस्स पासम्मि विजयसेणस्स । निग्गन्थो पव्वइओ, परिचत्तपरिग्गहारम्भो ॥१०६॥ रागरोसरहिओ, बहुगुणधारी जिइन्दिओ धीरो । छट्ठ-ऽटुम-दसमाइसु, भुञ्जन्तो कुणइ तवकम्मं ॥१०७॥ एवं तवोधरो सो, सम्मेयं वन्दणाए वच्चन्तो । कणगप्पहस्स इड्डी, पेच्छइ विज्जाहरिन्दस्स ॥१०८॥ अह सो कुणइ नियाणं, होउ महं ताव सिद्धिसोक्खेणं । भुञ्जामि खेयरिद्धि, तवस्स जइ अत्थि माहप्पं ॥१०९॥ पेच्छह भो ! मूढत्तं, मुणीण सनियाणदूसियतवेणं । रयणं तु पुहइमोल्लं, दिन्नं चिय सागमुट्ठीए ॥११०॥ छेत्तूण य कपूर, कुणइ वइं कोहवस्स सो मूढो । आचुण्णिऊण रयणं, अविसेसो गेहए दोरं ॥१११॥ दहिऊण य गोसीसं, गेण्हइ छारं तु सो अबुद्धीओ।जो चरिय तवं घोरं, मड़ य सनियाणमरणेणं ॥११२॥ अह सो नियाणदूसियहियओ महयं पि करिय तवचरणं । कालगओ उववन्नो, देवो उसणंकुमारम्मि ॥११३॥ तत्तो चुओ समाणो, जाओ च्चिय केक्कसीए गब्भम्मि । रयणासवस्स पुत्तो, विक्खाओ रावणो नामं ॥११४॥
जं एरिसी अवस्था, हवइ मुणीणं पि दूमियमणाणं ।
सेसाण किं च भण्णइ, वय-गुण-तव-सीलरहियाणं? ॥११५॥ बम्भिन्दो वि य चविउं, जाओ अवराइयाए देवीए । दसरहनिवस्स पुत्तो, रामो तेलोक्कविक्खाओ ॥११६॥ मिथ्याभावितकरणस्तत्र स्वयंभूरपि कालधर्मेण । संयुक्तः परिहिण्डते नरक-तिर्यक्षुयोनिषु ॥१०४।। कर्मण उपशमेन जातस्तु कुशध्वजस्य विप्रस्य । पुत्रः सावित्र्याः प्रभासकुन्द इति नाम्ना ॥१०५।। अथ स प्रभासकुन्दो मुनेः पार्श्वे विजयसेनस्य । निर्ग्रन्थः प्रव्रजितः परित्यक्तपरिग्रहारम्भः ॥१०६॥ रतिरागरोषरहितो बहुगुणधारी जितेन्द्रियो धीरः । षष्टाष्टमदशमादिभि (जमानः करोति तप:कर्म ॥१०७॥ एवं तपोधरः स सम्मेतं वन्दनाय गच्छन् । कनकप्रभस्यद्धिं पश्यति विद्याधरनरेन्द्रस्य ॥१०८॥ अथ स करोति निदानं भवतु मम तावत्सिद्धिसुखेन । भुनञ्मि खेचरद्धिं तपसो यद्यस्ति माहात्म्यम् ।।१०९|| पश्यत भो ! मूढत्वं मुनिना सनिदानदुषिततपसा । रत्नं तु पृथिवीमूल्यं दत्तमेव सागमुष्ट्या ॥११०॥ छित्वा च कर्पूरं करोति वृत्ति कोद्रवस्य स मूढः । आचूर्ण्य रत्नमविशेषो गृह्णाति दवरकम् ॥१११॥ दग्ध्वा च गोशीर्षं गृह्णाति क्षारं तु सोऽबुद्धिकः । यश्चरित्वा तप: घोरं म्रियते च सनिदानमरणेन ॥११२।। अथ स निदानदुषितहृदयो महदपि कृत्वा तपश्चरणम् । कालगत उत्पन्नो देवस्तु सनत्कुमारे ॥११३॥ ततश्च्युतः सञ्जात एव कैकश्या गर्भे । रत्नश्रवसः पुत्रो विख्यातो रावणो नाम ॥११४॥ यदेदृशी अवस्था भवति मुनीनामपि दवितमनसाम् । शेषाणां किं च भण्यते व्रत-गुण-तपः शीलरहितानाम् ॥११५।। ब्रह्मेन्द्रोऽपि च च्युत्वा जातोऽपराजिताया देव्याः । दशरथ नृपस्य पुत्रो रामस्त्रैलोक्यविख्यातः ॥११६।।
१. संपत्तो-प्रत्य० । २. ०गइ-दोस०-मु० । ३. केकसीए-प्रत्य० ।
Jain Education Interational