Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 103

रामपुव्वभव-सीतापव्वज्जाविहाणपव्वं - १०३/१४३-१६७
संसारम्मि अणन्ते, परिहिण्डन्तो चिरं सुपरितन्तो । दुक्खविमोक्खट्टे हं, राहव ! गेण्हामि पव्वज्जं ॥१५६॥ तो भइ पनाहो, कहसि तुमं उज्झिउं महं नेहं । गेण्हसि दुद्धरचरियं, असिधारं जिणमयाणुगयं ॥१५७॥ कह चेव छुहाईया, विसहिस्सिसि परिसहे महाघोरे । कण्टयतुल्लाणि पुणो, वयणाणि य खलमणुस्साणं ? ॥ १५८ ॥
उब्भडसिराकवोलो, अट्ठियचम्मावसेसतणुयङ्गो । गेण्हिहिसि परागारे, कह भिक्खादाणमेत्ताहे ? ॥१५९॥ जंप कयन्तवयणो, सामिय ! जो तुज्झ दारुणं नेहं । छड्डेमि अहं सो कह, अन्नं कज्जं न साहेमि ? ॥ १६०॥ एवं निच्छियभावो, कयन्तवयणो वियाणिओ जाहे । ताहे च्चिय अणुणाओ, लक्खणसहिएण रामेणं ॥१६१॥ पुच्छि मं, सोमित्तिसुयं च सव्वसुहदायं । गेण्हइ कयन्तवयणो, मुणिस्स पासम्मि पव्वज्जं ॥१६२॥ अह सयलभूसणन्ते, सुरासुरा पणमिऊण भावेणं । निययपरिवारसहिया, जहागया पडिगया सव्वे ॥ १६३॥ रामो वि केवलिं तं अभिवन्देऊण सेसया य मुणी । सीयाए सन्नयासं, संपत्तो अप्पबीओ सो ॥१६४॥ रामेण तओ सीया, दिट्ठा अज्जाण मज्झयारत्था । सेयम्बरपरिहाणा, तारासहिय व्व ससिलेहा ॥ १६५ ॥ एवंविहं निए, संजमगुणधारिणि पउमनाहो । चिन्तेइ कह पवन्ना, दुक्करचरियं इमा सीया ? ॥१६६॥ एसा मज्झ भुओयरमल्लीणा निययमेव सुहललिया । कह दुव्वयणचडयरं, सहिही मिच्छत्तमहिलाणं ? ॥१६७॥
६५९
संसारे ऽनन्ते परिहिण्डमानश्चिरं सुपरित्रान्तः । दुःखविमोक्षार्थेऽहं राघव ! गृह्णामि प्रव्रज्याम् ॥१५६॥ तदा भणति पद्मनाभः कथयसि त्वमुज्झित्वा मम स्नेहम् । गृह्णासि दुर्धरचरित्रमसिधारं जिनमतानुगतम् ॥१५७॥ कथमेव क्षुधादिकान् विसहिष्यसे परिषहान् महाघोरान् । कण्टकतुल्यानि पुन र्वचनानि च खलमनुष्याणाम् ? ॥१५८|| उद्भटशिराकपोलोऽस्थिचर्मावशेषतन्वङ्गः । ग्रहिष्यषि पराकारे कथं भिक्षादानमीदानीम् ? ॥१५९॥
जल्पति कृतान्तवदनः स्वामिन् ! यस्तव दारुणं स्नेहम् । त्यजाम्यहं स कथमन्यत्कार्यं न साधयामि ? || १६०|| एवं निश्चितभावः कृतान्तवदनो विजानितो यदा । तदैवानुज्ञातो लक्ष्मणसहितेन रामेण ॥ १६९ ॥ आपृच्छ्य पद्मं सोमित्रिसुतं च सर्वसुखदाताम् । गृह्णाति कृतान्तवदनो मुनेः पार्श्वे प्रव्रज्याम् ॥१६२॥ अथ सकलभूषणान्ते सुरासुराः प्रणम्य भावेन । निजपरिवारसहिता यथागताः प्रतिगताः सर्वे ॥ १६३ ॥ रामोऽपि केवलिनं तमभिवन्द्य शेषांश्च मुनीन् । सीतायाः समीपं संप्राप्त आत्मद्वितीयः सः ॥ १६४ ॥ रामेण ततः सीता दृष्टाऽऽर्याणां मध्यस्था । श्वेताम्बरपरिधाना तारासहितैव शशिलेखा ॥ १६५ ॥ एवंविधां दृष्ट्वा संयमगुणधारिणि पद्मनाभः । चिन्तयति कथं प्रपन्ना दुष्करचरितमिमा सीता ? ॥ १६६॥ एषा मम भुजोदरमालीना नित्यमेव सुखलालिता । कथं दुर्वचनसमूहं सोढा मिथ्यात्वमहिलानाम् ? ॥१६७॥
।
१. ०हाईया विसहिहिसि परीसहा महाघोरा । क० मु० । २. ०ण रामं प्रत्य० । ३. भुओवरिम० - प्रत्य० ।