Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 41

सीयासमासासणपव्वं - ९५ / १-२५
५९७
'दीणाईण पुणो वि य, विसेसओ कलुणकारणुज्जुत्तो । पडिवक्खगयमइन्दो, सव्वकलाणं च पारगओ ॥१२॥ एयस्स अपरिमेया, देवि ! गुणा को इहं भणिउकामो । पुरिसो सयलतिहुयणे, जो वि महाबुद्धिसंपन्नो ॥१३॥ जाव य ? एसालावो, वट्टइ तावागओ नरवरिन्दो | अवयरिए करेणूए, करेड़ विणयं जहाजोग्गं ॥१४॥ तत्थ निविट्ठो जंपइ, वज्जमओ सो नरो न संदेहो । इह मोत्तुं कल्लाणि, जो जीवन्तो गओ सगिहं ॥१५॥ एत्थन्तरे पत्तो, मन्ती संथाविऊण जणयसुयं । नामेण वज्जजो, एसो पुण्डरियपुरसामी ॥१६॥ पञ्चाणुव्वयधारी, वच्छे सम्मत्तउत्तमगुणोहो । देव- गुरुपूरणयओ, साहम्मियवच्छलो वीरो ॥१७॥ एवं चिय परिकहिए, सीया तो पुच्छिया नरवईणं । साहेहि कस्स दुहिया ?, कस्स व महिला तुमं लच्छी ? ॥१८॥ जं एव पुच्छिया सा, सीया तो भणड़ दीणमुहकमला । अइदीहा मज्झ कहा, नरवइ ! निसुणेहि संखेवं ॥ १९ ॥ जयनरिन्दस्स सुया, भइहणी भामण्डलस्स सीया हं । दसरहनिवस्स सुण्हा, महिला पुण रामदेवस्स ॥२०॥ कइगइवरदाणनिहे, दाउं भरहस्स निययरज्जं ?? । अणरण्णपत्थिवसुओ, पव्वइओ जायसंवेगो ॥२१॥ रामेण लक्खणेण य, समं गया दण्डयं महारण्णं । संबुक्कवहे नराहिव, हरिया हं रक्खसिन्देणं ॥ २२ ॥ अह ते बलेण सहिया, नहेण गन्तूण राम- सुग्गीवा । लङ्कापुरीए जुज्झं, कुणन्ति समयं दहमुहेणं ॥२३॥ बहुभडजीयन्तकरे, समरे लङ्काहिवं विवाएउं । रामेण आणिया हं, निययपुरि परम विभवे ॥२४॥ दट्ठूण रामदेवं, भरहो संवेगजायसब्भावो । घेत्तूण य पव्वज्जं, सिद्धिसुहं चेव संपत्तो ॥ २५ ॥
दीनादीनां पुनरपि च विशेषतः करुणाकारणोद्यतः । प्रतिपक्षगजमृगेन्द्रः सर्वकलानां च पारगतः ॥ १२ ॥ एतस्यापरिमिता देवि ! गुणाः क इह भणितुकामः । पुरुषः सकलत्रिभुवने योऽपि महाबुद्धिसंपन्नः ॥१३॥ यावच्चैष आलापो वर्तते तावदागतो नरवरेन्द्रः । अवतीर्य करेणोः करोति विनयं यथायोग्यम् ॥१४॥ तत्र निविष्टये जल्पति वज्रमयः स नरो न संदेहः । इह मुक्त्वा कल्याणिं यो जीवन्गतः स्वगृहम् ॥ १५ ॥ अत्रान्तरे प्रोक्तो मन्त्री संस्थाप्य जनकसुताम् । नाम्ना वज्रजङ्घ एष पुण्डरिकपुरस्वामी ॥ १६ ॥ पञ्चाणुव्रतधारी वत्से ! सम्यक्त्वोत्तमगुणौधः । देवगुरुपूजनरतः साधर्मिकवत्सलो वीरः ||१७|| एवमेव परिकथिते सीता तदा पृष्टा नरपतिना । कथय कस्य दुहिता ? कस्य वा महिला त्वं लक्ष्मी ! ? ॥१८॥ एवमेव पृष्टा सा सीता तदा भणति दीनमुखकमलाम् । अतिदीर्घा मम कथा नरपति ! निश्रुणु संक्षेपम् ॥१९॥ जनकनरेन्द्रस्य सुता भगिनी भामण्डलस्य सीताऽहम् । दशरथनृपस्य श्नुषा महिला पुना रामदेवस्य ॥२०॥ कैकयीवरदाननिभेन दत्वा भरतस्य निजराज्यं सः । अनरण्यपार्थिव सुतः प्रव्रजितो जातसंवेगः ॥२१॥ रामेण लक्ष्मणेन च समं गता दण्डकं महारण्यम् । शंबुकवधे नराधिप ! हृता ऽहं राक्षसेन्द्रेण ॥२२॥ अथ ते बलेन सहिता नभसा गत्वा राम सुग्रीवाः । लङ्कापूर्यां युद्धं कुर्वन्ति समकं दशमुखेन ॥२३॥ बहुभटजीवान्तकरे समरे लङ्काधिपं विपाद्य । रामेणानीताऽहं निजपुरिं परमविभवेन ॥ २४ ॥ दृष्ट्वा रामदेवं भरतः संवेगजातसद्भावः । गृहीत्वा च प्रव्रज्यां सिद्धिसुखमेव संप्राप्तः ॥ २५ ॥
१. दीणाण पुण विसेसं अहियं चिय कल्लण० - प्रत्य० । २. केगइ० - प्रत्य० । ३. ०मविणएणं - प्रत्य० ।