Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 76

६३२
पउमचरियं अइचवलचञ्चलाओ, सव्वत्तो विप्फुरन्ति जालाओ। सोयामणीउ नज्जइ, गयणयले उग्गतेयाओ ॥१२॥ एवंविहम्मि जलणे, पज्जलिए उट्ठिया जणयधूया। काऊण काउसग्गं, थुणइ जिणे उसभमाईए ॥१३॥ सिद्धा य तहायरिया, साहू जगविस्सुए उवज्झाए । पणमइ विसुद्धहियया, पुणो य मुणिसुव्वयं सिरसा ॥१४॥ एए नमिऊण महापुरिसा तो भणइ जणयनिवतणया । निसुणन्तु लोगवाला, सच्चेणं साविया सव्वे ॥१५॥ जइ मण-वयण-तणूणं, रामं मोत्तूण परनरो अन्नो । सिविणे वि य अहिलसिओ, तो डहउ ममं इमो अग्गी ॥१६॥ अह पुण मोत्तूण पई, निययं अन्नो न आसि मे हियए । तो मा डहउ हुयवहो, जइ सीलगुणस्स माहप्पं ॥१७॥ सा एव जंपिऊणं, तओ पविट्ठाऽलणं जणयधूया । जायं जलं सुविमलं, सुद्धा दढसीलसंपत्ता ॥१८॥ न य दारुयाणि न तणं, न य हुयवहसन्तिया उइङ्गाला। नवरं आलोइज्जइ, वावी सच्छच्छजलभरिया ॥१९॥ भेत्तूण धरणिवटुं, उच्छलियं तं जलं गुलुगुलेन्तं । वियडगभीरावत्तं, संघट्टद्वेन्तफेणोहं ॥२०॥ झगझगझगत्ति कत्थइ, अन्नत्तोदिलिदिलिन्तसद्दालं । पवहइ जलं सुभीमं, उम्मग्गप यट्टकल्लोलं ॥२१॥ जाव य खणन्तरेक्वं, ताव च्चिय खुहियसागरसमाणं । सलिलं कडिप्पमाणं, जायं च तओ थणाणुवरि ॥२२॥ सलिलेण तओ लोगो, सिग्धं चिय वुब्भिउं समाढत्तो । विज्जाहरा वि सव्वे, उप्पइया नहयलं तुरिया ॥२३॥ वरसिप्पिएसु वि कया, संखुभिया तत्थ मञ्चसंघाया। ताहे जणो निरासो, वुब्भंतो विलविउं पत्तो ॥२४॥ अतिचपलचञ्चलाः सर्वतो विस्फुरन्ति ज्वालाः । सौदामिन्यो ज्ञायते गगनतल उग्रतेजसः ॥१२॥ एवंविधे ज्वलने प्रज्वलिते उत्थिता जनकदुहिता । कृत्वा कायोत्सर्गं स्तौति जिनान् ऋषभादीन् ॥१३॥ सिद्धांश्च तथाचार्यान् साधून् जगद्विश्रुतानुपाध्यायान् । प्रणमति विशुद्धहृदया पुनश्च मुनिसुव्रतं शिरसा ॥१४॥ एतान्नत्वा महापुरुषांस्तदा भणति जनकनृपतनया। निश्रुण्वन्तु लोकपाला: ! सत्येन शापिताः सर्वे ॥१५॥ यदि मनोवचन-तनूभी रामं मुक्त्वा परनरोऽन्यः । स्वप्नेऽपि चाभिलषितस्तदा दहतु ममायमग्निः ॥१६।। अथ पुन र्मुक्त्वा पतिं निजकमन्यो नासीन्मे हृदये । तदा मा दहतु हुतवहो यदि शीलगुणस्य माहात्म्यम् ॥१७॥ सैवं जल्पित्वा ततः प्रविष्टाऽनलं जनकदुहिता । जातं जलं सुविमलं शुद्धा दृढशीलसंप्राप्ता ॥१८॥ न च दारुकाणि न तृणं न च हुतवहसत्कास्त्वङ्गाराः । नवरमालोक्यते वापी स्वच्छजलभृता ॥१९॥ भित्वा धरणीपृष्टमुच्छलितं तज्जलं गुडगुडन्तम् । विकटगम्भीरावर्त संघटोत्तिष्ठत्फणौघम् ॥२०॥ झगझगझगेति कुत्रचिनदन्यतो दिलिदिलिच्छब्दवत् । प्रवहति जलं सुभीममुन्मार्गप्रवृत्तकल्लोलम् ॥२१॥ यावच्च क्षणान्तरमेकं तावदेव क्षुभितसागरसमानम् । सलिलं कटिप्रमाणं जातं च ततः स्तनोपरि ॥२२॥ सलिलेन ततो लोक: शीघ्रमेव ब्रूडितुं समारब्धः । विद्याधरा अपि सर्वे उत्पतिता नभस्तलं त्वरिताः ॥२३॥ वरशिल्पिभिरपि कृताः संक्षुभितास्तत्र मञ्चसंघाताः । तदा जनो निराशो ब्रूडन् विलपितुं प्राप्तः ॥२४॥
१. दाऊण-प्रत्य० । २. ०संपन्ना-प्रत्य० । ३. ०पलोट्ट०-प्रत्य० । ४. ०तो लविउमाढत्तो-मु० ।
Jain Education Intemational