Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 88

६४४
वन्तरदेवाण तओ, अहियं जोइसाण देवाणं । तह भवणवासियाणं, गुणन्तरं कप्पवासीणं ॥ १७० ॥ गेवेज्जगाण तत्तो, अहियं तु अणुत्तराण देवाणं । सोक्खं अणन्तगुणियं पुण, सिद्धाण सिवालयत्थाणं ॥ १७१॥ तिहुणे समत्थे, सोक्खं सव्वाण सुरवरिन्दाणं । तं सिद्धाण न अग्घइ, कोडिसयसहस्सभागंपि ॥ १७२ ॥ ते तत्थ अणन्तबला, अणन्तनाणी अणन्तदरिसी य। सिद्धा अणन्तसोक्खं, अणन्तकालं समणुहोन्ति ॥ १७३ ॥ संसारिणस्स जं पुण, जीवस्स सुहं तु फरिसमा दीणं । तं मोहहेउगं निययमेव दुक्खस्स आमूलं ॥१७४॥ जीवा अभव्वरासी, धम्मधम्मेसु जइ वि तवचरणं । घोरं कुणन्ति मूढा, तह वि य सिद्धिं न पावेन्ति ॥ १७५ ॥ जिणसासणं पमोत्तुं, राहव ! इह अन्नसासणरयाणं । कम्मक्खओ न विज्जइ, धणियं पि समुज्जमन्ताणं ॥ १७६॥ जं अन्नाणतवस्सी, खवेइ भवसयसहस्सकोडीहिं । कम्मं तं तिहि गुत्तो, खवेइ नाणी मुहुत्तेणं ॥१७७॥ भविया जिणधम्मरया, जे नाण- चरित्त - दंसणसमग्गा । सुक्कज्झाणेनिरथा, ते सिद्धि जन्ति धुयकम्मा ॥ १७८॥ एवं सुणिऊण तओ, रहुत्तमो साहवं भणइ भयवं ! । साहेहि जेण भव्वा, संसाराओ पमुच्चन्ति ॥१७९॥ एयन्तरे पवुत्तो, जिणधम्मं सयलभूसणो साहू । सम्मद्दंसणमूलं, अणेयतवनियमसंजुत्तं ॥१८०॥ जो कुण सहाणं, जीवाईयाण नवपयत्थाणं । लोइयसुरेस रहिओ, सम्मद्दिट्ठी उसो भणिओ ॥ १८९ ॥ संकाइदोसरैहिओ, कुणइ तवं सम्मदंसणोवायं । इन्दियनिरुद्धपस े, तं हवइ सया सुचारितं ॥१८२॥
पउमचरियं
व्यन्तरदेवानां ततोऽधिकं तज्ज्योतिषां देवानाम् । तथा भवनवासीनां गुणान्तरं कल्पवासीनाम् ॥१७०॥ ग्रैवेयकानां ततोऽधिकन्त्वनुत्तराणां देवानाम् । सुखमनन्तगुणितं सिद्धानां शिवालयस्थानाम् ॥१७१॥ यत्त्रिभुवने समस्ते सुखं सर्वेषां सुरवरेन्द्राणाम् । तत्सिद्धानां नार्ध्यति कोटिशतसहस्रभागमपि ॥१७२॥ ते तत्रानन्तबला अनन्तज्ञानिनोऽनन्तदर्शिनश्च । सिद्धा अनन्तसुखमनन्तकालं समनुभवन्ति ॥१७३॥ संसारिणो यत्पुनर्जीवस्य सुखं तु स्पर्शादिना । तन्मोहहेतूकं नियमैव दुःखस्यामूलम् ॥१७४॥ जीवा अभव्यराशयः कुधर्मधर्मेषु यद्यपि तपश्चरणम् । घोरं कुर्वन्ति मूढास्तथापि च सिद्धिं न प्राप्नुवन्ति ॥१७५॥ जिनशासनं प्रमुच्य राघव ! इहान्यशासनरतानाम् । कर्मक्षयो न विद्यते गाढमपि समुद्यमताम् ॥१७६॥ यदज्ञानतपस्वी क्षपयति भवशतसहस्रकोटिभिः । कर्म तत्त्रिभि र्गुप्तः क्षपति ज्ञानी मुर्हतेन ॥ १७७॥ भविका जिनधर्मरता ये ज्ञान - चारित्र - दर्शनमार्गाः । शुक्लध्यानेनिरचतास्ते सिद्धिं यान्ति धुतकर्माणः ॥१७८॥ एवं श्रुत्वा ततो रघूत्तमः साधुं भणति भगवन् ! । कथय येन भव्याः संसारात्प्रमुञ्चन्ति ॥ १७९॥ एतदन्तरे प्रोक्तो जिनधर्मं सकलभूषणः साधुः । सम्यग्दर्शनमूलमनेकतपोनियमसंयुक्तम् ॥१८०॥ यः करोति श्रद्धानं जीवादीनां नवपदार्थानाम् । लौकिकश्रुतिभी रहितः सम्यग्दृष्टिस्तु स भणितः ॥१८१॥ शङ्कादिदोषरहितः करोति तपः सम्यग्दर्शनोपायम् । इन्द्रियनिरुद्धप्रसरं तद्भवति सदा सुचारित्रम् ॥१८२॥
१. ०मादीयं । तं-प्रत्य० । २. ० सुईसु र० - मु० । ३. ०रहियं कु० - प्रत्य० । ४. ०सणो बीओ । इ० मु० । ५. ०सरं तह ह० - प्रत्य० ।