Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 73

६२९
देवागमविहाणपव्वं -१०१/३९-६४ पूरेह इन्धणेहिं, कालागुरु-चन्दणाई चूलेहं । चण्डं जालेह लहुं, वावीए सव्वओ अग्गि ॥५२॥ जं आणवेसि सामिय!, भणिऊणं एव किंकरगणेहिं । तं चेव वाविमाई, कम्मं अणुचिट्ठियं सव्वं ॥५३॥ एयन्तरम्मि सेणिय !, तं रत्तिं सयलभूसणमुणिस्स । जणिओ च्चिय उवसग्गो, परभववेरीण उज्जाणे ॥५४॥ विज्जुवयणाववाए, पावाए रक्खसीए घोराए । जह तीए तस्स जणियं, दुक्खं तं सुणसु एगमणो ॥५५॥ गुञ्जाविहाणनयरं, उत्तरसेढीए अस्थि वेयड्डे। तं सीहविक्कमनिवो, भुञ्जइ विज्जाहरो सूरो ॥५६॥ तस्स सिरी वरमहिला, पुत्तो वि सयलभूसणो नामं । परिणेइ सो कुमारो, अट्ठ सयाई वरतणूणं ॥५७॥ अह तस्स अग्गमहिसी, गुणकलिया किरणमण्डला नामं । निययं मेहुणयं सा, अहियं अहिलसइ हेमसिहं ॥५८॥ तं पेच्छिऊण सहसा, रुट्ठो च्चिय सयलभूसणो अहियं । महुरक्ख रहिं सो पुण, उवसमिओ सेसमहिलासु ॥५९॥ अह अन्नया कयाई, तेण समं किरणमण्डला सइया । नाया य धाडिया पुण, रुटेणं नरवरिन्देणं ॥६०॥ संवेयसमावन्नो, पव्वइओ सयलभूसणो राया। मरिऊण सा वि जाया, विज्जुमुही रक्खसी घोरा ॥६१॥ भिक्खर्टी विहरन्तस्स तस्स सा रक्खसी महापावा । छेत्तूण आलणाओ, हत्थि तो कुणइ उवसग्गं ॥१२॥ गिहदाहं रयवरिसं, पहे य हुकण्टयाण पक्खिवणं । पडिमागयस्स उ तहा, गिहसंधिं छिन्दिउं तस्स ॥६३॥ चोरो काऊण तओ, बद्धो साहू पुणो य परिमुक्को । मज्झण्हदेसयाले, पविसइ नयरंच भिक्खटुं ॥४॥ पूरयतेन्धनैः कालागुरुचन्दनादिचूलैः । चण्डं ज्वालयत लघु वाप्यां सर्वतोऽग्निम् ॥५२॥ यदाज्ञापयसि स्वामिन् । भणित्वैवं किंकरगणैः । तदेव वाप्यादयः कर्ममनुचेष्टितं सर्वम् ।।५३।। एतदन्तरे श्रेणिक ! तां रात्रि सकलभूषणमुनेः । जनित एवोपसर्गः परमवैरिणोद्याने ॥५४॥ विद्यद्वदनानामया पापया राक्षस्या घोरया । यथा तया तस्य जनितं दुःखं तच्छृण्वेकानमनाः ॥५५॥ गुञ्जाभिधाननगरमुत्तरश्रेण्यामस्ति वैताढ्ये । तं सिंहविक्रमनृपो भुनक्ति विद्याधरः शूरः ॥५६॥ तस्य श्री वरमहिला पुत्रोऽपि च सकलभूषणो नाम । परिणेति स कुमारोऽष्ट शतानि वरतनूनाम् ॥५७।। अथ तस्याग्रमहिषी गुणकलिता किरणमण्डला नाम । निजकं मैथुनकं साधिकमभिलषति हेमसिंहम् ॥५८॥ तं दृष्ट्वा सहसा रुष्ट एव सकलभूषणोऽधिकम् । मधुराक्षरैः स पुनरुपशामितः शेषमहिलाभिः ॥५९॥ अथान्यदा कदाचित्तेन समं किरणमण्डला सुप्ता । ज्ञाता च घाटिता पुना रुष्टेन नरवरेन्द्रेण ॥६०॥ संवेगसमापन्नः प्रव्रजितः सकलभूषणो राजा । मृत्वा साऽपि जाता विद्युन्मुखी राक्षसी घोरा ॥६१॥ भिक्षार्थं विहरतस्तस्य सा राक्षसी महापापा । छित्वाऽऽलानाद्धस्तिनं तदा करोत्युपसर्गम् ।।६२॥ गृहदाहं रजोवर्षं पथे च बहुकण्टकानां प्रक्षेपणम् । प्रतिमागतस्य तु तथा गृहसंधि छित्वा तस्य ॥६३॥ चौरः कृत्वा ततो बद्धः साधुःपुनश्च परिमुक्तः । मध्याह्नदेशकाले प्रविशति नगरं च भिक्षार्थम् ॥६४|| १. ०इपूलेहि-प्रत्य० । २. कम्मं च अणुट्ठियं-मु० । ३. ०णाविवाए-प्रत्य० । ४. जह तस्स तीए दुक्खं जणियं तं सुणह एयमणो-प्रत्य० । ५. ०हरो वलिओ-प्रत्य० । ६. भूसणो तीसे । प०-प्रत्य० । ७. ०क्खरेसु सो-मु०। ८. मुइया-प्रत्य० । ९. पम्मुक्को-प्रत्य० । १०. फईनो दिकरो।
Jain Education Interational