Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 60

६१६
नाणाउहगहियकरा, नाणानेवत्थउज्जला जोहा । वच्चन्ति य दढदप्पा, चञ्चलच मरा वरतुरंगा ॥२६॥ ताणं अणुमग्गेणं, मत्तगया बहलधाउविच्छुरिया । वच्चन्ति रहवरा पुण, कयसोहा ऊसियधओहा ॥२७॥ तम्बोल - पुप्फ-चन्दण-कुङ्कुम- कप्पूर - चेलियाईयं । सव्वं पि सुप्पभूयं, अत्थि कुमारण खन्धारे ॥२८॥ एवं ते बलसहिया, संपत्ता कोसलापुरीविसयं । पुण्डुच्छु- सालिपउरं, काणण-वण- वप्परमणिज्जं ॥२९॥ जोयणमेत्तेसु पयाणएसु, एवं क्रमेण संपत्ता । कोसलपुरीए नियडे, नदीए आवासिया वीरा ॥३०॥ दट्ठूण तं कुमारा, पव्वयसिहरोहतुङ्ग पायारं । पुच्छन्ति वज्जजङ्घ, मामय ! किं दीसए एयं ? ॥३१॥ तो भइ वज्जजङ्घो, साएया पुरवरी हवइ एसा । जत्थऽच्छइ तुम्ह पिया, पउमो लच्छीहरसमग्गो ॥३२॥ सुणिऊण समासन्ने, हलहर - नारायणा पराणीयं । जंपन्ति कस्स लोए, संपइ मरणं समासन्नं ॥ ३३ ॥ अहवा वि किं न भण्णइ ?, सो अप्पाऊ न एत्थ संदेहो । जो एइ अम्ह पासं, कयन्तअवलोइओ पुरिसो ॥ ३४ ॥ एत्तोपासल्लीणं, विराहियं भणइ राहवो सहसा हरि-गरुड वाहण-धयं, रणपरिहत्थं कुणह सेन्नं ॥ ३५ ॥ भणिऊण वयणमेयं, चनदोयरनन्दणेण आहूया । सव्वे वि नरवरिन्दा, समागया कोसलानयरिं ॥ ३६ ॥ दट्ठूण राहवबलं, सिद्धत्थो भाइ नारयं भीओ । भामण्डलस्स, गन्तुं एवं साहेहि वित्तन्तं ॥३७॥ तो नारएण गन्तुं, वित्तन्ते साहिए अपरिसेसे । जाओ दुक्खियविमणो, सहसा भामण्डलो राया ॥३८॥ सो भाइज्जे, आसन्न रणबलेण महएणं । भामण्डलो पयट्टो, समयं पियरेण पुण्डरियं ॥ ३९ ॥
नानाऽऽयुधगृहीतकरा नानानेपथ्योज्वला योधाः । व्रजन्ति च दृढदर्पाश्चञ्चलचमरा वरतुरङ्गाः ॥२६॥ तेषामनुमार्गेण मत्तगजा बहलधातुविच्छूरिताः । व्रजन्ति रथवराः पुनः कृतशोभा उच्छ्रितध्वजौघाः ॥२७॥ ताम्बुल-पुष्प-चन्दन-कुङ्कुम- कर्पूर- चेलादिकम् । सर्वमपि सुप्रभूतमस्ति कुमारयोः स्कन्धावारे ॥२८॥ एवं तौ बलसहितौ संप्राप्तौ कोशलापुरीविषयम् । पुण्ड्रेक्षुशालिप्रचुरं कानन - वन-वप्ररमणीयम् ॥२९॥ योजनमात्रेषु प्रयाणेष्वेवं क्रमेण संप्राप्तौ । कोशलापुर्या निकटे नद्यामावासितौ वीरौ ॥३०॥ दृष्टवा तं कुमारौ पर्वतशिखरौघतुड्गप्राकारम् । पृच्छतो वज्रजड्वं मामक ! किं दृश्यत एतत् ? ॥३१॥ तदा भणति वज्रजङ्घः साकेतापुरवरी भवत्येषा । यत्रास्ते युवयोः पिता पद्म लक्ष्मीधरसमग्रः ॥३२॥ श्रुत्वा समासन्ने हलधर-नारायणौ परानीकम् । जल्पतिः कस्य लोके संप्रति मरणं समासन्नम् ॥३३॥ अथवाऽपि किं वा भण्यते ? सोऽल्पायुर्नात्र संदेहः । य एत्यस्माकं पार्श्वं कृतान्तावलोकितः पुरुषः ||३४|| इतः पार्श्वलीनं विरार्धित भणति राघवः सहसा । हरि-गरुड-वाहन-ध्वजं रणदक्षं कुरुत सैन्यम् ॥३५॥ भणित्वा वनचमेतच्चन्द्रोदरनन्दनेनाहूताः । सर्वेऽपि नरवरेन्द्राः समागताः कोशलानगरीम् ||३६|| दृष्ट्वा राघवबलं सिद्धार्थो भणति नारदं भीतः । भामण्डलस्य गत्वैतत्कथय वृत्तान्तम् ॥३७॥ तदा नारायणेन गत्वा वृत्तान्ते कथिते ऽपरिशेषे । जातो दुःखितविमनाः सहसा भामण्डलो राजा ||३८|| श्रुत्वा भागीनेयानासन्नान्रणबलेन महता । भामण्डलः प्रवृत्तः समकं पित्रा पुण्डरिकम् ॥३९॥
I
पउमचरियं
१. ० चवला व० मु० । २. कणपमया ऊ० - प्रत्य० । ३. धीरा प्रत्य० । ४ ०ङ्गसंघायं मु० । ५. ०ण एवमेयं प्रत्य० । ६. ०यमणसो, स०- प्रत्य०। ७. सुणिऊण- प्रत्य० ।