Paumchariyam Part 04

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 48

६०४
पउमचरियं एयन्तरम्मि पत्तो, सहसा लच्छीहरो पउमनाहं । आसासिऊण जंपइ, नाह ! निसामेहि मे वयणं ॥३८॥ धीरत्तणं पवज्जसु, सामिय ! मोत्तूण सोगसंबन्धं । उवणमइ पुव्वविहियं, लोयस्स सुहा-ऽसुहं कम्मं ॥३९॥ आयासे गिरिसिहरे, जले थले दारुणे महारण्णे । जीवो संकडपडिओ, रक्खिज्जइ, पुव्वसुकएणं ॥४०॥ अह पुण पावस्सुदए, रक्खिज्जन्तो वि धीरपुरिसेहिं । जन्तू मरइ निरुत्तं, संसारठिई इहं लोए ॥४१॥ एवं सो पउमाभो, पसाइओ लक्खणेण कुसलेणं । छड्डेइ किंचि सोयं, देइ मणं निययकरणिज्जे ॥४२॥ सीयाए गुणसमूह, सुमरन्तो जणवओ नयरवासी । रुयइ पयलन्तनेत्तो, अईव सीलं पसंसन्तो ॥४३॥ वीणा-मुइङ्ग-तिसरिय-वंसरवुग्गीयवज्जिया नयरी । जाया कन्दियमुहला, तद्दियहं सोयसंतत्ता ॥४४॥ रामेण भद्दकलसो, भणिओ सीयाए पेयकरणिज्जं । सिग्धं करेहि विउलं, दाणं च जहिच्छियं देहि ॥४५॥ जं आणवेसि सामिय !, भणिऊणं एव निग्गओ तुरियं । सव्वं पि भद्दकलसो, करेड़ दाणाइकरणिज्जं ॥४६॥ जुवईण सहस्सेहि, अट्ठहि अणुसंतयं पि परिकिण्णो । पउमो सीएक्कममणो, सिविणे वि पुणो पुणो सरह ॥४७॥ एवं सणियं सणियं, सीयासोए गए विरलभावं । सेसमहिलासु पउमो, कह कह वि धिई समणुपत्तो ॥४८॥ एवं हलहर-चक्कहरा महिड्डिजुत्ता नरिन्दचक्कहरा । भुञ्जन्ता विसयसुहं विमलजसादेंतसयलविसयसुहं ॥४९॥
॥इइ पउमचरिए रामसोयविहाणं नाम छन्नउयं पव्वं समत्तं ॥
एतदन्तरे प्राप्तः सहसा लक्ष्मीधरः पद्मनाभम् । आश्वास्य जल्पति नाथ ! निशामय मे वचनम् ॥३८॥ धीरत्वं प्रपद्यस्व स्वामिन् ! मुक्त्वा शोकसम्बन्धम् । उपनमति पूर्वविहितं लोकस्य शुभाऽशुभं कर्म ॥३९॥ आकाशे गिरिशिखरे जले स्थले दारुणे महारण्ये । जीवः संकटपतितो रक्ष्यते पूर्वसुकृतेन ॥४०॥ अथ पुनः पापस्योदये रक्ष्यमाणोऽपि धीरपुरुषैः । जन्तुम्रियते निश्चित्तं संसारस्थितिरिहलोके ॥४१॥ एवं स पद्माभः प्रसादितो लक्ष्मणेन कुशलेन । मुञ्चति किंचिच्छोकं ददाति मनो निजकरणीये ॥४२॥ सीताया गुणसमुहं स्मरञ्जनपदो नगरवासी । रोदिति प्रगलन्नेत्रोऽतीव शीलं प्रशंसन् ॥४३॥ वीणा-मृदग-त्रिसरित-वंशरवोद्गीतवादिता नगरी । जाता क्रन्दितमुखरा तद्दिवसं शोकसंतप्ता ॥४४॥ रामेण भद्रकलशो भणित सीतायाः प्रेतकरणीयम् । शीघ्रं कुरु विपुलं दानं च यथेच्छितं देहि ॥४५।। यदाज्ञापयसि स्वामिन् ! भणित्वैवं निर्गतस्त्वरितम् । सर्वमपि भद्रकलश: करोति दानादिकरणीयम् ॥४६॥ युवतीनां सहस्रैरष्टाभिरनुसततमपि परिकीर्णः । पद्मः सीतैकमनाः स्वप्नेऽपि पुनः पुनः स्मरति ॥४७।। एवं शनैः शनैः सीताशोके गते विरलभावम् । शेषमहिलाभिः पद्मः कथं कथमपि धृति समनुप्राप्तः ॥४८॥ एवं हलधर-चक्रधरौ महद्धियुक्तौ नरेन्द्रचक्रधरौ । भुञ्जन्तो विषयसुखं विमलयशसावदास्यतां सकलविषयसुखम् ॥४९॥
॥इति पद्मचरिते रामशोकविधानं नाम षण्नवतितमं पर्वं समाप्तम्॥
१. वीरत्त०-प्रत्य० । २. जलण जले दारु०-प्रत्य०।
Jain Education Interational