Book Title: Paumchariyam Part 04
Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

View full book text
Previous | Next

Page 19
________________ ९०. मणोरमालंभपव्वं अह वेयड्डनगवरे, दाहिणसेढीए अत्थि रयणपुरं । विज्जाहराण राया, रयणरहो तत्थ विक्खाओ ॥१॥ नामेण चन्दवयणा, तस्स पिया तीए कुच्छिसंभूया । रूव-गुण- जोव्वणधरी, मणोरमा सुरकुमारिसमा ॥२॥ तं पेच्छिऊण राया, जोव्वणलायण्ण कन्तिपडिपुण्णं । तीए वरस्स कज्जे, मन्तीहि समं कुणइ मन्तं ॥३॥ ताव च्चिय हिण्डन्तो, तं नयरं नारओ समणुपत्तो । दिन्नासणोवविट्ठो, रयणरहं भणइ मुणियत्थो ॥४॥ दसरहनिवस्स पुत्तो, भाया पउमस्स लक्खणो वीरो । किं न सुओ ते नरवइ ?, तस्स इमा दिज्जइ कन्ना ॥५॥ तं एव जंपमाणं, सोऊणं पवणवेगमाईया । रुट्ठा रयणरहसुया, सयणवहं सुमरिडं बहवे ॥६॥ अह तेहि निययभिच्चा, आणत्ता किंकरा हणह एयं । तं सुणिय भउव्विग्गो, उप्पड़ ओ नारओ रुट्ठो ॥७॥ संपत्तो च्चिय सहसा, एयं सो लक्खणस्स निस्सेसं । वत्तं कहेइ एत्तो, मणोरमाई सुरमुणी सो ॥८॥ अह सो चित्तालिहियं, कन्नं दावेइ लच्छिनिलयस्स । जयसुन्दरीण सोहं, हाऊण व होज्ज निम्मविया ॥ ९ ॥ तं पेच्छिऊण विद्धो, वम्महबाणेहि लक्खणो सहसा । चिन्तेइ तग्गयमणो, हियएण बहुप्पयाराई ॥१०॥ जइ तं महिलारयणं अहयं न लभामि तो इमं रज्जं । विफलं चिय निस्सेसं, जीयं पि य सुन्नयं चेव ॥११॥ ९०. मनोरमालाभपर्वम् अथ वैताढ्यनगवरे दक्षिण श्रेण्यामस्ति रत्नपुरम् । विद्याधराणां राजा रत्नरथस्तत्र विख्यातः ॥ १ ॥ नाम्ना चन्द्रवदना तस्यप्रिया तस्याः कुक्षिसंभूता । रुप-गुण-यौवनधरी मनोरमा सुरकुमारि समा ॥२॥ तां दृष्ट्वा राजा यौवनलावण्यकान्तिपरिपूर्णाम् । तस्या वरस्य कार्ये मन्त्रिभिः समं करोति मन्त्रम् ॥३॥ तावदेव हिण्डमानस्तं नगरं नारदः समनुप्राप्तः । दत्तासनोपविष्टो रत्नरथं भणति मुणितार्थः ॥४॥ दशरथनृपस्य पुत्रो भ्राता पद्मस्य लक्ष्मणो वीरः । किं न श्रुतस्त्वया नरपते ! तस्मा इमा दीयते कन्या ॥५॥ तमेवं जल्पन्तं श्रुत्वा पवनवेगादयः । रुष्टा रत्नरथसुताः स्वजनवधं स्मृत्वा बहवः ||६|| अथ तै र्निजभृत्या आज्ञाप्ताः किंकरा घ्ननतैनम् । तच्छ्रुत्वा भयोद्विग्न उत्पतितो नारदो रुष्टः ॥७॥ संप्राप्त चैव सहसा एतत्स लक्ष्मणस्य निःशेषाम् । वार्तां कथयतीतो मनोरमादिं सुरमुनिः सः ॥८॥ अथ स चित्रालिखितां कन्यां दर्शयति लक्ष्मीनिलयस्य । जगत्सुन्दरीणां शोभां हित्वेव भवेन्निर्मापिता ||९|| तां दृष्ट्वा विद्धः कामबाणै र्लक्ष्मणः सहसा । चिन्तयति तद्गतमना हृदयेन बहुप्रकाराणि ॥१०॥ यदि तन्महिलारत्नमहं न लभे तदेदं राज्यम् । विफलमेव निःशेषं जीवितमपि च शून्यमेव ॥११॥ १. ०कंतिसंपुन्नं प्रत्य० । २. धीरो - प्रत्य० । ३. ० इउं णारओट्टो - प्रत्य० । Jain Education International For Personal & Private Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166