________________
ષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ : ૩૩
મૂલા શેઠાણી નહાતાં એટલે ચંદનાએ શેઠના સ્વાગતના ભાર પાતે ઉપાડી લીધેા હતા. એણે પાદપ્રક્ષાલનથી માંડીને ઠેઠ તેમના આરામ માટેની સેજની વ્યવસ્થા કરી હતી. ચંદ્રનાના હાથમાં ચમત્કાર હતા. એના હાથ જે ચીજ પર ક્રૂરતા તે જાણે પલટાઈ જતી. મારીએમાં કેવડાના સુગધી શુચ્છા ને પલંગ પર ખટમેગરાની છીણી ચાદર ગૂંથીને એને બિછાવી હતી. પેાતાના જીવનદાતા માટેતા ચંદના પાતનું કમળ હૈયું પણ બિછાવવા તૈયાર હતી.
શેઠના આવવાના સમય થતા જાય છે, પણ શેઠાણી ન જાણે હજી કેમ ન આવ્યાં? અરે, વસંતના દિવસેા છે. શેઠ અહારના તાપથી આકુળ ને ક્ષુધાથી વ્યાકુળ આવશે. એમના પગ ધોવાનું, જમવા બેસાડવાનું ને છેવટે વી અણ્ણા ઢાળી ઘેાડી વાર આરામ આપવાનું કામ શેઠાણી વિના ખીજી કાણુ કરશે ? ઘેાડી વાર વિચાર કરીને ચંદના પાતે તે સેવાકાર્ય મજાવવા સજ્જ થઈ.
66
એક દાસીએ કહ્યુ: મૂલા શેઠાણી આજે પેાતાને પિયર જવાનાં છે અને એ માટે બહાર ગયાં છે. કદાચ સાંજે પણ આવે !”
એમને કહેજો કે શેઠની ચિંતા ન
ચંદના કહે : '' વારુ, કરે, હું અધુ" સંભાળી લઈશ. ”
ભેાળી ચંદ્નના તૈયારી કરતાં કરતાં હર્ષાવેશમાં આવી ગઈ. એણે ઘણા દિવસથી સંગ્રહી રાખેલું લાલ કસુંબલ આઢણું કાઢ્યું, નાનાં નાનાં આભલાથી જડેલું કંચુકીપટ કાઢ્યું, ને પાની સુધી ઢળતા કેશ સુગ ંધી તેલ નાખીને
