________________
મસ્ય પાંચમું ચિતારો રાજશેખર
૨! કૌશાંબીની રૂમઝૂમતી હવા હમણ ભારે કાં લાગે? આ શ્વાસે શ્વાસ લેતાંય થાક કાં ચઢે? અરે, વગર કે મનમાં કાં રેવું રોવું થયા કરે ! નિરર્થક-વગર કારણે પિતાના પર અને પારકા પર ખીજ કાં ચઢયા કરે! ગવૈયાઓ સિતાર પર કરુણાનાં ગીત કાં બજાવે!
બધા હસે છે, પણ રડવા કરતાં હસવું ખરાબ લાગે છે. ઊજળાં મેં કોઈનાં નથી. કેઈ ભારે સામૂહિક પાપ શું સહુને આવરી બેઠું છે ?
યક્ષમંદિરને ચિતારે રાજશેખર પણ કઈ ભારે પળએગમાં આવ્યું છે. કૌશાંબીનાં મહારાણી મૃગાવતીના રૂપની ઘણી પ્રશંસા એણે સાંભળી હતી. એ મહારાણીને નજરે નીરખીને એ દીવાને બની ગયે. રૂપનું પ્રચંડ ઝરણ ત્યાં પિતાના પૂર દમામથી ખળખળ નાદે વહેતું હતું. શું સુકુમારતા! શી સુરેખતા! શી સુડેલતા ! શું લાવણ્ય! એક એક અવયવ કવિની કલ્પનાને બેહોશ બનાવનાર હતું. ઉષાની લાલાશ એ દેહ પર હતી. ચંદ્રનું સૌમ્ય અને
