________________
અભિગ્રહ : ૫ દાસી વિજ્યા આ વાર્તાલાપથી છેડાઈ ગઈ. રાજા, શતાનિક પિતાના બાહુબળસમા આ પરાક્રમી સામે તેનાં ટોળટપ્પાં મૂછમાં મલકાતા સાંભળી રહ્યા હતા. વિજયા જરા છેડાઈને બેલી:
કેવી વિચિત્ર તમારી વાત છે! અરે, જે વાતને વિચાર કરવા અને એકત્ર મળ્યાં છીએ એ વિચાર કરે ને!”
બરાબર છે !” રાજા શતાનિકે સમર્થન આપ્યું. “વત્સદેશ પર આફત તળાઈ રહી છે. વિજયાએ કહ્યું.
શાની, બેન? વિજયાદેવી! એ આફત-બાફતની વાતમાં કંઈ માલ નથી. હજી તે અમારી તાતી તલવારે કમર પર જ છે. ચંપાના રાજા દધિવાહનને દધિ—પાત્રની જેમ રગદોળી નાખે એ તે જાણો છો ને?” બે ચાર સામતેએ ભુજા ઠોકીને, મૂછે તાવ દઈ ને કહ્યું.
“તે તમને સૂઝે તેમ કરે!” વિજયા નારાજ થઈ પાછી ફરી.
ના, ના, વિજયા ! આ તે બે ઘડીની મજાક છે. વારુ, સભાપંડિત તથ્યવાદી, તમારે મત દર્શાવે!” રાજા શતાનિકે પિતાની માનીતી દાસીને સાંત્વન આપ્યું. - “મહારાજ, મારું સંક્ષેપમાં કહેવું એ જ છે કે છેલ્લે છેલ્લે એમણે કહ્યું કે આ પ્રકારના યેગીઓ આવા અભિગ્રહ દ્વારા આપણી ભૂલો બતાવવા, આપણું પાપ પખાળવા કે આપણું ભક્તિની કસોટી કરવા આવે છે. તેઓ પરમ જ્ઞાનની ખેજમાં છે. એટલે મૌન છે. તેઓ બાહા રીતે
