________________
મસ્ય ૨૬ મું વહેશે અહીં સમર્પણની ધારા. ધારવા પ્રમાણે આકાશમાં વાદળ વરસી રહ્યો. આખી પૃથ્વી જળબંબાકાર બની ગઈ. અવરજવરના માર્ગો છેદાઈ ગયા, ને નિત્યપ્રવાસીઓ પણ એક સ્થળે સ્થિરવાસ સેવી રહ્યા. પૃથ્વીએ હરિયાળું ઓઢણું એાઢી લીધું. ખેડૂતે માટે સાદે તુગીત ગાતા ખેતરમાં કામ કરી રહ્યા. આ ઋતુ યુદ્ધ માટે યોગ્ય ન હોવાથી પ્રત્યેક ગામનગર ધર્મવાર્તાઓ સાંભળવામાં લયલીન બન્યાં.
વત્સદેશના રાજા ઉદયન અને નવાં પટરાણુ વાસવદત્તા આજે નગરચર્યાએ નીકળ્યાં છે. રાજ-સેવા લઈને આનંદ પામતાં આ રાજા-રાણી હવે લેકસેવા કરીને હર્ષ અનુભવી રહ્યાં છે. દુઃખીઓને મદદ કરવામાં, નિરુદ્યમીને ઉદ્યમ આપવામાં, દરિદ્રનું દારિદ્ઘ ફેડવામાં તેઓ દિવસ-રાત વ્યગ્ર રહે છે. કદી કવિતકથા કરે છે, કદી વિનેદવાર્તા કરે છે, કદી હાસ્યખેલ પણ માણે છે. છતાં રાજાઓને ગ્ય આડંબરેથી અળગાં રહે છે. તેઓ માને છે કે આ આડંબરે જ આપણે અર્ધા આનંદ હરી લે છે! મુક્ત મન જે આનંદ કે !
