________________
મસ્ય સેળયું
બળ અને બુદ્ધિને ઝગડે સંસારમાં સર્વત્ર શક્તિનાં ઝરણ ભરપૂર વહ્યા કરતાં હોય છે. નિર્બળ માનવી સહેલાઈથી એનું પાન કરી સબળ બની શકે છે. પણ આશ્ચર્ય અને અનુભવની વાત એ છે, કે એ ઝરણનું પાન કરીને સબળ બનેલા નિબળ પિતાને પ્રાપ્ત થયેલી શક્તિથી અન્ય નિર્બળોને સતાવવાં શરૂ કરે છે! સંત નિર્બળ સબળ બનવા પ્રયત્ન કરે છે, ને એ પણ સબળ બની અન્ય નિર્બળને સંતાપે છે ! આમ સબળ-નિર્બળની ઝાલઝલામણ સંસારમાં ચાલ્યા કરે છે.
શકિત પામીને જેણે ભકિત જાળવી હોય એવા સંસારમાં વિરલા હોય છે. શકિતની સાથોસાથ ગર્વ, અભિમાન ને અહંતા પ્રગટ થઈ જાય છે. સબળ બનેલ માનવી સંસારને પિતાનો સેવક, પિતાના ઉપગનું ધામ માની લે છે, ને પરિણામ એ આવે છે, કે એ સબળને ખાનાર નવે સબળ નીકળી આવે છે. સંસારને કઈ ખાઈ શક્યું નથી. વિષયને કઈ ભેગવી શકયું નથી. સંસાર સહુ કોઈને ખાઈ ગયું છે, વિષયે સહુ કેઈને હણી નાખ્યા છે, આજે જે હણનાર. છે એ કાલે હણનાર છે. આજ જે કસાઈ છે, એ કાલે ઘેટું છે! પણ શક્તિ પામીને પણ
