________________
22
સારમાણુસાઈનું દુઃખ : ૨૦૭ નવી નવી લાવે છે . એને કેક કરીને લાવ્યા વિના મને જપ વળશે નહિ, પણ મત્રીરાજ, મારે પણ ખળથી એને પકડી આવા નથી. બુદ્ધિથી એને જકડી લેવા છેઃ ને એમ કરતાં વચ્ચેથી વત્સદેશ ટળે તેા મગધ પરની મારી દાઝ કાઢી શકું. મહારાજ, મગધ આપણા ડરે છે, આપણે મગધથી ડરીએ છીએ. વત્સ વળી આપણા મેથી ડરે છે. એકબીજા પરસ્પરના ડરથી સૈન્યને શસ્ત્ર સજ્યા કરે છે. મને લાગે છે, કે ઝેરી સાપ માણસને શે।ખથી કરતા નથી. એના અંતરમાં રહેલા માનવ પ્રત્યેને સદ્દેશે જ ઈંશ દેવા પ્રેરે છે. ” “મારે ખીજું કંઈ સાંભળવુ નથી. હુમાં હંમણુાં બધે મંત્રીઓને ધરમની હવા લાગી છે. વત્સના યુગ ધર આવા થયા, મગધના મંત્રી અભય ખાવા થવાની ઘડીએ ઘણાય છે, ને તમે પણ તૈયારી કરી રહ્યા લાગે છે!!”
''
66
મહારાજ, માટૅ કરો લક્ષ્મી અને રાજકૃપાના અસ્થાયીપણાની તેને ખબર છે. રાજસેવા કરવી તે નગ્ન તલવાર પર ચાલવુ સરખુ છે. એ દિવસ કયાંથી કે આપ રાજી થઈને રજા આપે! અને હું રાજરાજેશ્વર ભગવાન મહાવીરનાં ચરણુ ચૂમીને સંસારની અલાખલા છાંડી ઘઉં ! ”
“ અને છતાંય મંત્રીરાજ, જી. અભયકુમાર ગમે તેવા ધર્મીષ્ઠ હાય પણ એના પિતા માટે કેવા છે, તે તમે જાણે! ત્યારે તમને ખબર પડશે. અને મારા સ્રી પ્રેમ વિષે તમે અધા જે અપ્રેમ ધરાવે છે, તે નીકળી જશે. શ્રેણિકરાજ તા મારાથી મોટા છે. મારાથી પશુ મૂઢા એ રાજાની નજર આઠ વર્ષની એક સુંદર ગાવાળ કન્યા દુર્ગંધા પર
