________________
૨૭૮ : મત્સ્ય–ગલાગલ પણું નિમંત્રી નથી. હું એકલો પૃથ્વીને જીતી લાવીશ; હજી આ ભુજાઓમાં એટલું બળ અવશ્ય છે.”
આ નિર્ણય એમના વ્યગ્ર મનને શાંતિ આપનારે નીવડ્યો. પણ મન તે ભારે ચંચળ; એણે વળી નવતર કલ્પના ઉગાડી: “મારા આ સાહસથી મારો યુવરાજ ને મંત્રી નાખુશ થઈ જાય, ને કાલે મગધરાજ શ્રેણિક જે ઘાટ ઘડાય છે. રાજકાજમાં કેણ કેનું સગું?”
એમણે તરત મંત્રીને બોલાવ્યા. મંત્રીરાજ હજી પુરા ઘેર પહોંચ્યા પણ નહતા, ત્યાં તે તેડું આવ્યું. તેઓ તરત ઉપસ્થિત થયા. અવન્તિપતિએ કહ્યું :
મંત્રીરાજ, વત્સદેશ પરની ચડાઈને પ્રબંધ કરે!” જેવી આજ્ઞા, મહારાજ!' મંત્રીરાજે ફક્ત હાજી હા કરી. ક્યારે ઉપડશું?” આપ કહો ત્યારે,” મંત્રીરાજે પૂરી સ્વસ્થતાથી કહ્યું. કણ કણ સાથે આવશે?” આપ કહે તે મંત્રીએ એ જ પદ્ધતિએ પ્રત્યુત્તરવાળ્યો. વરસાદની ઋતુ નજીક છે.” “જી હા, જયેષ્ઠ બેસી ગયે.” તે ત્વરાથી યુદ્ધ ખેલવું પડશે.” અવશ્ય.” ને વરસાદ વહેલે આવી ગયું ?”
તે જરૂર વિધ્ર ઊભું થાય,”મંત્રીરાજની બોલવાની ઢબ એની એ હતી.
