________________
સબળ નિર્બળને ખાખ : ૧૧૯ છે, શક્તિશૈથિલ્ય માત્ર છે. હું કૌશાંબી પાસેથી-કૌશબીના રાજા પાસેથી–એની પ્રજા પાસેથી પૂરેપૂરે બદલે લઈશ.”
ચિતાર એક વાર હસ્ય.
એ હમેશાંની સ્વસ્થ રીતભાત ભૂલી ગયો. ઊભે થયો, તે પણ ઠેકડે મારીને, પગ માંડયા તે પણ છલાંગ મારીને ! ક્ષણ વારમાં એ અદશ્ય થઈ ગયે.
ચિતારે દબાતે પગલે દક્યો.
રાતને પહોર વધતા ચાલ્યા. ચંદ્રરેખા આથમી ગઈ. મધરાતને પહોર પેલે ચિતારે કંઈ લઈને નાસતે હતે.
કર્મનું એક કણ આજ મહાવટેળ આણવા જતું હતું. જે કીડીની હમેશાં ઉપેક્ષા થઈ હતી, એ કીડી હાથીનું કટક નેતરવા હાલી નીકળી હતી !
રેગ ને શેક ક્યાંથી, કયે અજાણ્યે ખૂણેથી આવે છે ને આવશે, એ કણે જાણે છે !
