________________
૧૪૮: મત્સ્ય લાગેલ માત્ર છે! આજ તને ન્યાય મળે છે–દયાને તે હકદાર નથી !
નિર્બળ પર જુલમ ગુજારનાર એ દિવસે ભૂલી જાય છે, કે એક દહાડો તારાથી અધિક સબળ જ્યારે તારા પર જુલમ ગુજાશે, ત્યારે દયા માગવાનો તને લવલેશ અધિકાર નહિ રહે.
શતાનિક પાગલની જેમ પોતાના પડછાયા સામે જોઈ રહ્યો!
એમાંથી મારમાર કરતો પ્રદ્યોત ધસી આવતે દેખાય. થોડીવારમાં પ્રદ્યોત અદૃશ્ય થયા ને દધિવાહન દેખાયે. “યાદ છે ચંપાની ચઢાઈ! સગો સાદ્ધ હતા, પણ રાજકીય બહાના નીચે એને ચગદી નાખે. એની સ્ત્રીની શી દશા થઈ, એ તને ખબર પડી ને ! એની પુત્રી તે તારા ગુલામ બજારમાં જ વેચાણી ! ભગવાન મહાવીર કહેતા હતા કે હસતાં કરેલાં દુષ્ટ કમ રડતાં ભેગવવાં પડે છે! પાપનું પ્રાયશ્ચિત કરવાની ઘડી આવી પહોંચી છે! શતાનીક! હવે શા માટે ભીરુ થઈ પાછે ભાગે છે! મર્દની જેમ મેદાને પડ !
તે અનેકની સ્ત્રીઓને વિધવા, નિરાધાર બનાવી છે, તારા એક યુદ્ધ પછી હજારો સ્ત્રીઓ ગુલામ બની છે; કરડેએ શીલ વેચવાનાં હાટ માંડયાં છે. કેટલાંય આશાસ્પદ બાળકો જિંદગી વેડફી ગલીએ ગલીએ પેટ માટે ભીખ માગતાં ફર્યો છેઃ ને માગી ભીખ ન મળી ત્યારે લુચ્ચાઈ, દેગાંઈ ને દુષ્ટતાને પંથે પળ્યાં છે!
તારા પગ નીચે દબાયેલી કીડીની સ્થિતિ તે ન
