________________
અવનિપતિ પ્રીત ઃ ૧૩૭ પણ જવાનું ચાલુ રાખ્યું છે. પેલી દેવપ્રતિમાનાં દર્શને પણ જાય છે. છતાં કાલે વળી એના કામ-ક્રોધને જોઈતું ભક્ષય મળે તે ફરીથી કામી-ક્રોધી બની જતાં વાર ન કરે! એ તે કૂતરાની પૂંછડી !
રાત ઘણું વીતી ગઈ હતી. શિષ્ય આ કથાથી સંતુષ્ટ થયે હતે થેડી વારમાં આ બંને નિષ્પા૫ છે ઘસઘસાટ ઊંઘી ગયા, પણ વેરની ડાકણ જેને વળગી હોય એને નિદ્રા કેવી!
ચિતારાએ આખી રાત પથારીમાં પડ્યા પડ્યા આળોટ્યા કર્યું, અને આ ધર્મવાર્તા પર વિચાર કર્યા કર્યો. વહેલી પરેઢે એણે એક વાતને નિશ્ચય કર્યો: “મારે એડે પાર કરી શકે તે અવન્તિને પ્રઘાત કરી શકે !”
છેલી રાતે એની આંખ મીચાઈ ગઈ. સ્વપ્નમાં પણ વેરદેવીને આરાધી રહી.
