________________
પદ : મ –ગલાગલ
વિવેકી દાસી, તારે જે કહેવું હોય તે કહે
“મહારાજ, મારી એક નાનીશી અરજ છે. અભિગ્રહની વાતો સર્વ પ્રજાજનોને પણ સંભળાવે, કારણ કે આ મહાગીને મન રાય કે રંક સમાન છે, ઉચ્ચ-નીચના ભેદ એને નથી. હજી ગયા વર્ષની તાજી વાત છે. વૈશાલીમાં ચારચાર માસના ઉપવાસનું પારણું કરાવવા ત્યાંના નગરશેઠ ભારે પરિશ્રમ ને કાળજી રાખી રહ્યા હતા, પણ એ મહાયોગીએ તે એક દહાડો વૈશાલીના પુરણઆ નામના સામાન્ય ગૃહસ્થને ત્યાં લૂખું-સૂકું જે મળ્યું તેનાથી પારણું કરી લીધું.”
ધન્ય છે વિજયા તને, તે અમને યોગ્ય સૂચના કરી. અરે જાઓ, પુરજનેને રાજપરિષદમાં આમત્રે !”
ડી વારમાં રાજપરિષદ પુરજનેથી હેકડેઠઠ ભરાઈ ગઈ. સભાપંડિત તથ્યવાદીએ દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળ ને ભાવવિષયક અભિગ્રહોનું વર્ણન કર્યું. યોગીઓના અન્ન-પાનની મર્યાદા વિષે સવિસ્તર વ્યાખ્યાન આપ્યું. સાત પ્રકારની પિંડેષણ અને પાનેષણા (ખાન-પાનની શુદ્ધિ, એને બનાવવાની શુદ્ધિ, એના બનાવનારની શુદ્ધિ, પાત્ર, સ્થળની શુદ્ધિ વગેરે) બતાવી.
રાણ મૃગાવતીની વતી દાસી વિજયાએ કહ્યું કે
“રાણીજીનાં ફઈના એ દીકરા છે. રાણજીનાં બેન એમના મોટા ભાઈ નંદિવર્ધનનાં પત્ની થાય. વૈશાલીના ગણનાયક રાજા ચેટકના એ ભાણેજ થાય. પણ એ વિશ્વપ્રેમીએ બધું તર્યું છે, ને સંસાર માટે સાચા સુખની શોધમાં એ નીકળ્યા છે. સંસારના સંબંધે એમને માટે વાદળના રંગ
