________________
અભિગ ૫૫ એવી શાપિત છે કે આટઆટલી સાહાબી છતાં આપણે એક ભૂખ્યા એક ગ–અતિથિને પણ ન સંતોષી શકીએ ?”
ક્રોધમાં વિશેષ સોંદર્યવંતાં લાગતાં રાણુજીને સાંત્વન આપતા રાજાજી બોલ્યા: “રાણીજી, અબઘડી પ્રબંધ કરું છું. વસ્ત્રદેશના રાજભંડારમાં કઈ વાતની કમીના છે! આટલા રાજભંડારે, આટઆટલાં રસેડાં ને આવડા મોટા પથભંડારો. ચગીની ઈચ્છાને તૃપ્ત કરવી એમાં શું? એમનું પાશેરનું પિટ પૂરવું એમાં શી વિસાત?”
. પણ દેગી તે અભિગ્રહવાળા છે. એ પેટમાં અન્યાયસંપન્ન હવ્યને એક દાણે પણ નહિ જાય. ગીના અભિગ્રહ વિચિત્ર હોય છે. આપણી પંગતમાં તે હાથ ધંઈને આવે ખૂની પણ જમી જાય–પણ એ દયાવતાર તે આપણું મનની વાત પણ જાણતા હેય. પાપને પડછાયા હોય ત્યાં ઊભા જ ન રહે.”
“તેની ચિંતા ન કરશે. સભાપતિ તથ્યવાદી અભિગ્રહના વિષયમાં નિષ્ણાત છે. અભિગ્રહાના પ્રકારે જાણી લઈએ. હજાર પ્રકાર હશે તો એ રીતની તૈયારીઓ થશે.”
રાજઆજ્ઞા છૂટી. ડી વારમાં સભાપંડિત આવીને હાજર થયા. રાજાજીએ આજ્ઞા કરી કે “યેગીઓના અભિગ્રહની ખાસ ખાસ વાતે અમને સંભળાવો.”
સભાપડિતે શાસ્ત્ર કાઢી એ વિષે કહેવા માંડયું. ત્યાં દાસી વિજ્યા વિનમ્ર વદને આગળ આવી અને કંઈક કહેવા માટે રજા માગી.
